Χωρίς κατηγορία

Τι είναι η Ισχιαλγία;

Ισχιαλγία ονομάζεται ο πόνος που νιώθει ο ασθενής στην μέση όταν το ισχιακό νεύρο δέχεται κάποιο ερεθισμό. Το ισχιακό νεύρο είναι το μακρύτερο και παχύτερο νεύρο του σώματος. Η πιο κοινή αιτία που προκαλεί την ισχιαλγία είναι η κήλη ή η ολίσθηση του δίσκου που προκαλεί πίεση στη ρίζα του νεύρου. Άλλες αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν αυτή την πάθηση είναι η σπονδυλική στένωση, οι όγκοι του νωτιαίου μυελού καθώς και το σύνδρομο απιοειδούς. Ωστόσο, το ίδιο το ισχιακό νεύρο σπάνια τραυματίζεται. Ο όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον πόνο που ξεκινάει χαμηλά από την μέση και εκτείνεται στο κάτω άκρο κυρίως κάτω από το γόνατο.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για την ισχιαλγία;

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες για ισχιαλγία. Τα άτομα που ταλαιπωρούνται από τραυματισμούς στην μέση ή την σπονδυλική στήλη είναι ιδιαίτερα ευάλωτα. Το ίδιο ισχύει για τους υπέρβαρους, τους διαβητικούς και τους ανθρώπους που έχουν έντονη σωματική δραστηριότητα στην καθημερινότητα τους, όπως οι αθλητές και οι χορευτές. Άλλες αιτίες που προκαλούν ισχιαλγία είναι η λάθος στάση σώματος, όταν γίνεται άρση ενός βαρύ αντικειμένου, η οστεοαρθρίτιδα καθώς και το κάπνισμα.

Η εγκυμοσύνη αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες για ισχιαλγία καθώς πιέζεται έντονα το νεύρο λόγω του βάρους. Γι’ αυτό το λόγο οι έγκυες γυναίκες θα πρέπει να είναι πιο υποψιασμένες γι’ αυτή την πάθηση και να επισκεφθούν άμεσα έναν επαγγελματία ορθοπεδικό.

Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται η ισχιαλγία;

Όταν ένας ασθενής πάσχει από ισχιαλγία ταλαιπωρείται από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Ήπιος ή έντονος πόνος στη μέση, τους γλουτούς και τα πόδια
• Μούδιασμα
• Αίσθηση αδυναμίας στην πλάτη, στους γλουτούς και στα πόδια
• Επιδείνωση του πόνου κατά τη διάρκεια της κίνησης
• Δυσκαμψία
• Σπάνια, Απώλεια ελέγχου της ουροδόχου κύστης

Πως γίνεται η διάγνωση της ισχιαλγίας;

Ο ασθενής θα πρέπει να ενημερώσει τον ορθοπεδικό σχετικά με το ιατρικό ιστορικό του καθώς και την έναρξη αλλά και την ένταση των συμπτωμάτων. Ο ορθοπεδικός κατά τη διάρκεια της κλινικής εξέτασης ζητάει από τον ασθενή να περπατήσει, ώστε να εξετάσει τη συμπεριφορά της σπονδυλικής στήλης κατά τη διάρκεια της κίνησης. Στη συνέχεια ο ασθενής ξαπλώνει ανάσκελα και ο ορθοπεδικός σηκώνει κάθε ένα του πόδι αργά, ώστε να εντοπίσει το σημείο, στο οποίο ξεκινάει ο πόνος, αλλά και την σωστή λειτουργία των μυών των κατω α΄κρων.Αφού ολοκληρωθεί η κλινική εξέταση, ο ασθενής θα χρειαστεί να κάνει ορισμένες εξετάσεις. Για να διαγνωστεί η ισχιαλγία ο γιατρός μπορεί να ζητήσει, ακτινογραφίες,  μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία. Η θεραπεία της ισχιαλγίας ορίζεται μετά την ακριβή διάγνωση και ανάλογα με τα αποτελέσματα των εξετάσεων.

Και πως αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά η ισχιαλγία;

Η θεραπεία έχει ως κύριο στόχο να μειώσει την ένταση των συμπτωμάτων, ώστε να μην ταλαιπωρείται ο ασθενής. Η εφαρμογή ζεστών επιθεμάτων μπορούν να ανακουφίσουν τον ασθενή από τον πόνο. Αν ο πόνος συνεχίσει αμείωτος προτείνονται αντιφλεγμονώδη ή συγκεκριμένα φάρμακα που θα συνταγογραφήσει ο γιατρός.

Για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα, καλό είναι ο ασθενής να ακολουθήσει ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπείας. Ωστόσο, αν ο πόνος δεν υποχωρεί ο ασθενής μπορεί να ανακουφιστεί με ενέσεις κορτικοστεροειδούς στην σπονδυλική στήλη. Αν δεν λειτουργήσει τίποτα από τα παραπάνω, είναι πιθανό ο ασθενής να οδηγηθεί σε χειρουργική επέμβαση.

Ο Δρ. Ελευθέριος Ζαμπάκος είναι ορθοπεδικός – χειρούργος με μακροχρόνια εμπειρία στην αντιμετώπιση της ισχιαλγίας. Επικοινωνήστε μαζί του για να αντιμετωπίσετε με επιτυχία οποιαδήποτε ορθοπεδικό πρόβλημα.

Ο πόνος στη μέση (ή αλλιώς οσφυαλγία) είναι ένα από τους πιο συχνούς πόνους που βιώνει ένας άνθρωπος κατά τη διάρκεια της ζωής του. Πού οφείλεται και πώς αντιμετωπίζεται;

Πόνος στη μέση: Συχνότερα αίτια εμφάνισης

Ο πόνος στη μέση μπορεί να διακρίνεται από ήπια ή έντονα συμπτώματα. Ο πόνος μπορεί να είναι συνεχόμενος ή περιοδικός και να χαρακτηρίζεται από αυξομειώσεις.

Οι βασικότερες αιτίες που πυροδοτούν τον πόνο στη μέση είναι οι παρακάτω:

• Υπερβολικό σκύψιμο
• Φθορά στους μεσοσπονδύλιους δίσκους
• Παρατεταμένη καθιστική εργασία
• Πτώση ή τραυματισμός του ατόμου
• Υπερβολική καταπόνηση των μυών και των τενόντων στη σπονδυλική στήλη
• Φθορά στις αρθρώσεις
• Αίτια που δεν σχετίζονται με τη σπονδυλική στήλη π.χ. ύπαρξη πετρών στα νεφρά (νεφρολιθίαση)

Επίσης, τα άτομα που ασκούν κάποια επαγγέλματα είναι πιο επιρρεπή στο να εμφανίσουν πόνο στη μέση. Μερικά ενδεικτικά επαγγέλματα τα οποία προκαλούν μεγάλη επιβάρυνση στη μέση είναι: οι νοσηλευτές, οι οδηγοί λεωφορίων και ταξί, τα άτομα που δουλεύουν σε κάποιο γραφείο, οι οικοδόμοι κ.ά.

Θεραπεία

Η θεραπεία που ενδείκνυται κάθε φορά για τον πόνο στη μέση έχει άμεση σχέση με τα αίτια που τον προκαλούν. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος αντιμετωπίζεται συντηρητικά. Μερικές μέρες ξεκούρασης της μέσης συνδυαστικά με τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής μπορεί να βοηθήσουν. Τα φάρμακα που χορηγούνται συνήθως για την ανακούφιση από τον πόνο είναι μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά. Επίσης, μπορεί να λειτουργήσει συνδυαστικά και η φυσικοθεραπεία, η οποία θα περιλαμβάνει ασκήσεις ενδυνάμωσης της περιοχής της σπονδυλικής στήλης. Όταν η συντηρητική θεραπεία δεν φέρει αποτελέσματα, τότε ενδείκνυται η χειρουργική αντιμετώπιση του πόνου. Οι πιο συχνές επεμβάσεις είναι η μικροδισκεκτομή και η σπονδυλοδεσία.

Πόνος στη μέση και ηλικία

Ο πόνος στη μέση είναι μια κατάσταση που μπορεί να βιώσει οποιοσδήποτε ανεξαρτήτως της ηλικιακής ομάδας που βρίσκεται. Αυτό που διαφέρει ανάλογα με την ηλικία είναι η αιτία πρόκλησης του πόνου. Ειδικότερα, στις μικρότερες ηλικιακές ομάδες ο πόνος στη μέση οφείλεται κυρίως σε έντονη καταπόνηση των μυών της περιοχής ή στην κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου. Αντίθετα, στις μεγαλύτερες ηλικίες ο πόνος μπορεί να προκαλείται από οστεοαρθρίτιδα ή από οσφυϊκή στένωση.

Πότε είναι αναγκαία η επίσκεψη σε ιατρό;

Σε γενικές γραμμές, αν ο πόνος στη μέση συνεχίζει για πάνω από 72 ώρες, πρέπει να απευθυνθείτε σε έναν έμπειρο ορθοπαιδικό. Ο πόνος στη μέση μπορεί να θεωρηθεί επικίνδυνος μόνο σε περιπτώσεις που συνυπάρχει με κάτι από τα παρακάτω:

• Μούδιασμα ή παράλυση ποδιού
• Πόνος στο πόδι
• Εμφάνιση προβλημάτων στην ούρηση ή την αφόδευση
• Προβλήματα στη σεξουαλική λειτουργία
• Εμφάνιση πυρετού
• Ύπαρξη ιστορικού καρκίνου ή οστεοπόρωσης
• Αύξηση πόνου κατά το βήξιμο ή την ούρηση

Ο ορθοπαιδικός μετά από την κλινική εξέταση και τη λήψη του ιστορικού του ασθενούς ίσως ζητήσει κάποιες απεικονιστικές εξετάσεις (αξονική – μαγνητική τομογραφία), για να αποκτήσει μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για την πηγή προέλευσης του πόνου.

Πώς να αποφύγω τον πόνο στη μέση;

Μερικές συμβουλές μπορούν να συμβάλλουν καθημερινά στην προστασία αλλά και στην ενδυνάμωση της μέσης μας. Τι θα πρέπει να κάνουμε για να προστατέψουμε τη μέση μας από την καθημερινή καταπόνησή της;

1. Αποφυγή σηκώματος βαριών αντικειμένων
2. Χρήση άνετων και χαμηλών παπουτσιών
3. Απώλεια περιττού βάρους (αν και εφόσον χρειάζεται)
4. Βελτίωση φυσικής κατάστασης
5. Αποφυγή (ή κόψιμο καπνίσματος)

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον πόνο στη μέση επικοινωνήστε με τον έμπειρο ορθοπαιδικό-χειρουργό Ελευθέριο Ι.Ζαμπάκο. Ο ιατρός θα σας προσφέρει εξατομικευμένη διάγνωση και θα σας προτείνει την κατάλληλη θεραπεία βάσει του ιατρικού σας ιστορικού και των αναγκών σας.

Τι είναι το πελματογράφημα;

Το πελματογράφημα είναι μια εξειδικευμένη εξέταση, μέσω της οποίας μπορούμε να λάβουμε μια πληθώρα δεδομένων σχετικά με το τρόπο που περπατάμε, καθώς και τις παθήσεις του ποδιού μας. Στην συνέχεια, και ανάλογα με τα ευρήματα, προχωράμε συνήθως στην κατασκευή ορθωτικών πελμάτων, δηλαδή εξατομικευμένων πάτων, οι οποίοι έρχονται και καλύπτουν τα όποια προβλήματα υπάρχουν. Επομένως, μέσω μιας απλής και παντελώς ανώδυνης διαδικασίας, καταφέρνουμε να αποκτήσουμε μια πιο σωστή στάση του σώματος, ενώ παράλληλα αποφορτίζουμε άλλες περιοχές του σώματός μας.

Γιατί είναι τόσο σημαντική εξέταση το πελματογράφημα;

Σχεδόν κανένας άνθρωπος δεν περπατάει απολύτως σωστά. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας κάποιας κάκωσης, κάποιας πάθησης του πέλματος, νευρολογικής πάθησης ή απλά λάθος στάσης του σώματος. Με την βοήθεια 4.000 ψηφιακών αισθητήρων του πελματογραφήματος, μπορούν εύκολα να εντοπιστούν τα λειτουργικά και ανατομικά προβλήματα του πέλματος.

Συγκεκριμένα, το πελματογράφημα συνίσταται στα άτομα με τις ακόλουθες παθήσεις:

Παθήσεις πέλματος

• Βλαισοποδία: Τα γόνατα εφάπτονται και γίνεται έσω στροφή των ποδιών
• Ραιβοϊπποποδία: Το πόδι κάνει έσω και κάτω στροφή
• Πλατυποδία: Έλλειψη ποδικής καμάρας ή ύπαρξη μικρής καμάρας
• Βλαισογονία: Τα γόνατα εφάπτονται και οι κνήμες αποκλίνουν προς τα έξω
• Ραιβογονία: Τα άκρα είναι κυρτωμένα σχηματίζοντας τόξο
• Ραιβοποδία: Οι αστράγαλοι εφάπτονται και τα γόνατα αποκλίνουν- τα πόδια κάνουν καμπύλη προς τα έξω
• Ανισοσκελία: το ένα σκέλος διαφοροποιείται σε μήκος από το άλλο
• Πτώση μεταταρσίων
• Γαμψοδακτυλία
• Βλαίσος μεγάλος δάκτυλος
• Σφυροδακτυλία
• Παραμορφώσεις των δακτύλων του ποδιού

Οι παραπάνω παθήσεις, δεν επιτρέπουν στο πόδι να κινηθεί σωστά δημιουργώντας πρόβλημα στην στάση όλου του σώματος. Συχνά, επειδή τα πέλματα δεν πατάνε καλά στο έδαφος, εξασθενούν οι σύνδεσμοι, προκαλώντας πιο εύκολα διαστρέμματα και τραυματισμούς. Τα άτομα με τις παραπάνω παθήσεις, κουράζονται ευκολότερα στις αθλητικές τους δραστηριότητες και δεν μπορούν να ανεχτούν για μεγάλο χρονικό διάστημα την ορθοστασία. Ωστόσο, το πιο σημαντικό εδώ, είναι ότι δυσκολεύονται να κατανέμουν το βάρος του σώματός τους, επιβαρύνοντας συνεχώς περιοχές όπως ο αυχένας, η μέση και τα γόνατα.

Αθλητικές κακώσεις

• Κατάγματα κόπωσης
• Σύνδρομο καταπόνησης της κνήμης
• Πελματιαία απονευροσίτιδα
• Τενοντίτιδα αχιλλείου
• Άκανθα πτέρνας
• Διαστρέμματα
• Τραυματισμοί
• Μεταταρσαλγία

Νευρολογικές παθήσεις

• Νεύρωμα Morton
• Εγκεφαλική παράλυση
• Κρανιοεγκεφαλική κάκωση
• Σπαστικότητα
• Ημιπληγία
• Σκλήρυνση κατά πλάκας
• Πολυνευροπάθεια

Πως γίνεται το πελματογράφημα;

Η διαδικασία του πελματογραφήματος είναι ιδιαίτερα απλή, παντελώς ανώδυνη και ολιγόλεπτη.

Κατά το πρώτο στάδιο της εξέτασης, το άτομο στέκεται πάνω στον πελματογράφο, ο οποίος είναι συνδεδεμένος με έναν υπολογιστή. Κατά την διάρκεια της συγκεκριμένης εξέτασης, ανιχνεύονται οι παθήσεις του ποδιού καθώς και ο τρόπος που κατανέμονται οι πιέσεις όταν το άτομο στέκεται ακίνητο.

Σε δεύτερη φάση, λαμβάνει χώρα η δυναμική εξέταση του πελματογραφήματος, κατά την οποία το άτομο θα περπατήσει πάνω στον πελματογράφο. Με τον τρόπο αυτό, θα ληφθούν πληροφορίες για την κατανομή του βάρους και των πιέσεων κατά την βάδιση, τον χρόνο βαδίσματος, τον τύπο καθώς και τον άξονα βαδίσματος.

Κάθε πότε πρέπει να κάνω πελματογράφημα;

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το πελματογράφημα καθεαυτό, καθώς και η κατασκευή ορθωτικών πελμάτων, δεν αποτελεί πανάκεια για τα μυοσκελετικά μας προβλήματα. Βεβαίως βοηθάνε σε έναν εξαιρετικό βαθμό, όμως στους ενήλικες, τα κόκκαλα έχουν διαμορφωθεί και δεν μεταβάλλονται. Για να γίνει πλήρως κατανοητό, ας παραλληλίσουμε το πελματογράφημα και τα εξατομικευμένα πέλματα, με τα γυαλιά μυωπίας. Όσο φοράμε τα γυαλιά, βλέπουμε τέλεια, όταν βγάλουμε τα γυαλιά, δεν βλέπουμε καλά. Έτσι, όσο χρησιμοποιούμε τα ορθωτικά πέλματα, περπατάμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Η απάντηση στην ερώτηση για την συχνότητα του πελματογραφήματος, σχετίζεται με το πόσο χρησιμοποιούμε τους εξατομικευμένους πάτους. Με καθημερινή χρήση, τα ορθωτικά πέλματα στους 10 -12 μήνες, έχουν χάσει την φόρμα τους, εξαιτίας του βάρους του σώματός μας. Επομένως, πριν κατασκευάσουμε καινούργιους εξατομικευμένους πάτους, θα χρειαστεί να κάνουμε εκ νέου πελματογράφημα.

Μπορεί το πελματογράφημα να βοηθήσει τα παιδιά με παθήσεις πέλματος;

Στην συγκεκριμένη περίπτωση, το πελματογράφημα δεν συνίσταται απλά, αλλά επιβάλλεται. Τα κόκκαλα των μικρών παιδιών, είναι ακόμη ευαίσθητα και εύκαμπτα και ως εκ τούτου, μπορούν πράγματι να αντιμετωπιστούν κάποιες παθήσεις του πέλματος. Βεβαίως, σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να πάρετε την γνώμη ενός εξειδικευμένου Ορθοπαιδικού στις επεμβάσεις των κάτω άκρων.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις παθήσεις του πέλματος και την εξέταση του πελματογραφήματος, επικοινωνήστε με τον Ορθοπαιδικό Χειρουργό Ελευθέριο Ι. Ζαμπάκο.

Τι είναι η Μυϊκή Θλάση;

Με τον όρο «Μυϊκή Θλάση», εννοούμε τον τραυματισμό των μυών και των τενόντων. Οι μυϊκές θλάσεις αποτελούν πολύ συχνό φαινόμενο στους αθλητές, λόγω της υπερβολικής κόπωσης των μυών, ενώ παρατηρούνται συχνά και σε αθλούμενους.

Ποιες είναι οι κατηγορίες των Μυϊκών Θλάσεων;

Οι μυϊκές θλάσεις χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες, ανάλογα με τη ζημιά που προκαλούν στις μυϊκές ίνες.

• Πρώτου βαθμού: Ελαφριά ρήξη των μυϊκών ινών. Προκαλεί αρκετό πόνο και μειωμένη λειτουργικότητα του μυ. Προκειμένου να επανέλθει πλήρως ο μυς, χρειάζεται να παρέλθει το χρονικό διάστημα των 2 – 3 εβδομάδων, ίσως και λίγο παραπάνω.

• Δευτέρου βαθμού: Μερική ρήξη των μυϊκών ινών και αιμάτωμα μέσα σε αυτές à Ο μυς χρειάζεται μεγάλο χρονικό διάστημα για να επανέλθει, μπορεί και τρεις μήνες.

• Τρίτου βαθμού: Ολική ρήξη των μυϊκών ινών. Ο μυς δεν μπορεί να επανέλθει από μόνος του και χρειάζεται χειρουργική επέμβαση. Η αποθεραπεία μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 8 μήνες.

Από τι προκαλείται η Μυϊκή Θλάση;

• Ανεπαρκής προθέρμανση
• Υπερβολική μυϊκή κόπωση
• Κακή τεχνική στις ασκήσεις, Καταπόνηση & Τραυματισμός των μυών
• Άσκηση μεγαλύτερης πίεσης του μυ από αυτήν που μπορεί να αντέξει

Ποια είναι τα συνήθη συμπτώματα;

• Έντονος πόνος στους μύες
• Ερυθρότητα ή μώλωπες λόγω του αιματώματος μέσα στις μυϊκές ίνες
• Μυϊκή αδυναμία
• Περιορισμένη κίνηση
• Πρήξιμο
• Μυϊκοί σπασμοί

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Η διάγνωση των μυϊκών θλάσεων είναι εύκολη, καθώς τα συμπτώματα είναι συγκεκριμένα. Ωστόσο, συνίσταται να γίνεται κάποιες φορές υπέρηχος  και μαγνητική τομογραφία, προκειμένου να διαπιστωθεί  η έκταση της ζημιάς.

Πως αντιμετωπίζεται η Μυϊκή Θλάση;

Ανάλογα με τον  βαθμό της θλάσης που έχει υποστεί ο μυς, επέρχεται και η κατάλληλη θεραπεία. Σαφώς, ο μυς χρειάζεται χρόνο ξεκούρασης για να επανέλθει, επομένως σταματάμε κάθε δραστηριότητα που μπορεί να τον κουράσει. Ένας ελαστικός επίδεσμος, μπορεί να περιορίσει την κίνηση του μυ. Για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, μπορούμε επιπλέον να χρησιμοποιήσουμε κάποιον νάρθηκα ακινητοποίησης.

Ανάλογα με το μέγεθος του προβλήματος, ο Ορθοπαιδικός ενδεχομένως επιλέξει να μας χορηγήσει αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Επιπλέον, η παγοθεραπεία/θερμοθεραπεία αποτελεί μια καλή συμπληρωματική λύση για την αντιμετώπιση της θλάσης και συντελεί στην μείωση της δυσκαμψίας του μυ.

Τελευταία, αλλά ιδιαίτερα σημαντική πρόταση όσον αφορά στην αντιμετώπιση της μυϊκής θλάσης, είναι η φυσικοθεραπεία. Μέσω της φυσικοθεραπείας, ο μυς θα επαναφέρει γρήγορα και με ασφάλεια το εύρος της κίνησής του, ενώ παράλληλα θα αποκατασταθεί η ελαστικότητά του.

Στις μυϊκές θλάσεις τρίτου βαθμού – ορισμένες φορές και δευτέρου βαθμού – χρειάζεται χειρουργική επέμβαση, με σκοπό την συρραφή του μυός.  Και σε αυτήν την περίπτωση, συνίσταται η φυσικοθεραπεία για πιο άμεσα αποτελέσματα.

Τρόποι Πρόληψης

Για να μην αποκτήσουμε κάποια μυϊκή θλάση, οφείλουμε να ακολουθήσουμε κάποιες εύκολες οδηγίες, όπως:

• Κάνουμε πάντα καλό ζέσταμα πριν ξεκινήσουμε την γυμναστική μας.
• Δεν ξεχνάμε ποτέ να κάνουμε διατάσεις μετά την προπόνησή μας.
• Προσέχουμε πάντα την τεχνική μας, καθώς οι συχνές επαναλήψεις με λάθος τεχνική μπορούν να επιφέρουν όχι μόνο μυϊκά αλλά και μυοσκελετικά προβλήματα.
• Σεβόμαστε τις ανάγκες του σώματός μας και δεν το πιέζουμε σε υπερβολικό βαθμό.
• Χρησιμοποιούμε κατάλληλο εξοπλισμό.

Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον εξειδικευμένο Ορθοπαιδικό Χειρουργό Ελευθέριο Ζαμπάκο, προκειμένου να σας καθοδηγήσει στην κατάλληλη αντιμετώπιση του προβλήματος που αντιμετωπίζετε.

Το κολύμπι ως θεραπεία στις μυοσκελετικές παθήσεις είναι ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία για την αποκατάσταση τους. Η υδροκινησιοθεραπεία παρέχει ένα πλήθος πλεονεκτημάτων σε άτομα με μυοσκελετικά αλλά και νευρολογικά προβλήματα.

Η κολύμβηση θεωρείται ένα εξαιρετικό είδος γυμναστικής καθώς γυμνάζει ομοιόμορφα όλο το σώμα, δεν προκαλεί τραυματισμούς, βελτιώνει την αντοχή και δυναμώνει την καρδιά, ενώ παράλληλα συντελεί στην απώλεια λίπους.

Όσον αφορά στην σχέση της κολύμβησης με τα μυοσκελετικά προβλήματα, πρέπει να πούμε ότι όχι μόνο βοηθάει στην πρόληψή τους αλλά και στην αντιμετώπισή τους.

Ποια οφέλη παρέχει το κολύμπι στις μυοσκελετικές παθήσεις;

Συνοπτικά, τα οφέλη που παρέχει το κολύμπι στα άτομα που υποφέρουν από μυοσκελετικές παθήσεις είναι:

• Ενδυνάμωση του σώματος
• Αύξηση του εύρους κίνησης
• Μείωση του οιδήματος
• Γρηγορότερη μετεγχειρητική αποκατάσταση
• Ενεργοποίηση της άρθρωσης
• Βελτίωση της ισορροπίας και του συντονισμού
• Βελτίωση της κίνησης
• Αποφυγή περαιτέρω τραυματισμών
• Βελτίωση της ευελιξίας
• Δημιουργία αντοχής

Επιπλέον, το κολύμπι μειώνει το άγχος και αυξάνει την χαλάρωση, ενώ επιδρά και στην καλή λειτουργία του αγγειακού συστήματος.

Σε άτομα που ταλαιπωρούνται από μυοσκελετικές παθήσεις, συνίσταται να κολυμπούν σε πιο θερμά νερά, καθώς το κρύο νερό μπορεί να προκαλέσει μυϊκές συσπάσεις.

Γιατί το κολύμπι ωφελεί τόσο τις μυοσκελετικές παθήσεις;

Το νερό χαρακτηρίζεται από:

• Άνωση

Η άνωση ωθεί προς την επιφάνεια ένα βυθισμένο αντικείμενο και η αίσθηση που μας δίνεται όταν κολυμπάμε είναι ότι νιώθουμε πιο ελαφριοί. Χάρη στην ιδιότητα αυτή, είναι εφικτό να γυμναστούν άτομα με μυυοσκελετικά προβλήματα και αυξημένο πόνο. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι εξαιτίας της μείωσης της βαρύτητας στις καταβεβλημένες αρθρώσεις. Επίσης, με την αντίσταση που προσφέρει, ενδείκνυται για μυϊκή ενδυνάμωση. Τέλος, μέσω της άνωσης, μπορεί να πραγματοποιηθεί αποθεραπεία, για την αποκατάσταση τραυματισμών.

• Υδροστατική πίεση

Η υδροστατική πίεση βοηθάει στην καλή κυκλοφορία του αίματος, ενώ προσφέρει ομοιόμορφη εκγύμναση όλου του σώματος. Παράλληλα, μειώνει το πρήξιμο στις πληγείσες περιοχές και συνεπακόλουθα το αίσθημα πόνου. Επιπλέον, αυξάνει το εύρος της κίνησης στα άκρα.

• Αντίσταση

Η αντίσταση αποτελεί ένα πολύ σημαντικό  χαρακτηριστικό του νερού για τα άτομα με μυοσκελετικά προβλήματα. Αφενός βοηθάει στην ισορροπία του ατόμου αφετέρου δε, στην μυϊκή ενδυνάμωσή του.

Κατηγορίες κολύμβησης και  μυοσκελετικές παθήσεις

Εάν είστε άτομο που υποφέρετε από μυοσκελετικά προβλήματα, θα πρέπει να συζητήσετε με τον γιατρό ή τον φυσικοθεραπευτή σας, το στυλ κολύμβησης που θα διαλέξετε. Παρακάτω, θα δούμε συνοπτικά τις κατηγορίες κολύμβησης και τι συνίσταται για το εκάστοτε μυοσκελετικό πρόβλημα.

• Ελεύθερο στυλ κολύμβησης

Το ελεύθερο στυλ κολύμβησης είναι μια καλή επιλογή για άτομα με ήπιες μορφές αρθρίτιδας και οσφυαλγίες. Ωστόσο αντενδείκνυται σε άτομα με αυχενικά προβλήματα και περιαρθρίτιδα ώμου, εξαιτίας του μεγάλου εύρους κίνησης που πρέπει να κάνει η άρθρωση.

• Ύπτιο στυλ κολύμβησης

Εξαιρετικός τρόπος εκγύμνασης των άνω και κάτω άκρων. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από άτομα με αυχενικό σύνδρομο. Πρέπει να αποφεύγεται από τα άτομα που πάσχουν από οξεία οσφυαλγία.

• Πρόσθιο στυλ κολύμβησης

Συνιστάται στα άτομα που υποφέρουν από αρθρίτιδες, ισχιαλγίες, ραχιαλγίες και παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης.

• Πεταλούδα

Δεν ενδείκνυται για άτομα με μυοσκελετικές παθήσεις, εξαιτίας της δυσκολίας  και των κινδύνων που υπάρχουν στο συγκεκριμένο στυλ κολύμβησης.

Οφέλη της κολύμβησης και σε άλλες παθήσεις

Στο σημείο αυτό, αξίζει να αναφερθεί ότι τα οφέλη της κολύμβησης, δεν ευνοούν μόνο τα άτομα με μυοσκελετικά προβλήματα. Το κολύμπι μπορεί να επηρεάσει θετικά και άτομα που πάσχουν από άλλες διαταραχές, κυρίως νευρολογικές, όπως:

• Αυτισμός
• Εγκεφαλική παράλυση
• Parkinson
• Εγκεφαλικό επεισόδιο
• Κρανιοεγκεφαλική κάκωση
• Κατάθλιψη
• Σκλήρυνση κατά πλάκας
• Εγκεφαλικό επεισόδιο
• Κρανιοεγκεφαλική κάκωση

Κολύμπι σε θαλασσινό νερό

Δεδομένου ότι ζούμε στην Ελλάδα, αναπόσπαστο κομμάτι της οποίας είναι το υδάτινο στοιχείο, αξίζει να αναφερθούμε και στις θεραπευτικές ιδιότητες του θαλασσινού νερού. Πρώτα από όλα, το νερό της θάλασσας είναι πλούσιο σε άλατα και ιχνοστοιχεία, απαραίτητα για τις αρθρώσεις.

Επωφεληθείτε από τα οφέλη που παρέχει το κολύμπι στην υγεία και αδράξτε την ευκαιρία να κολυμπάτε συχνά, αποφεύγοντας την υπερβολική έκθεση στον ήλιο, κυρίως κατά τις μεσημβρινές ώρες.

Εάν υποφέρετε από μυοσκελετικά προβλήματα, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον εξειδικευμένο Ορθοπαιδικό Χειρούγο, Ε. Ι. Ζαμπάκο και να βρείτε από κοινού μια εξατομικευμένη λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζετε. Κλείστε σήμερα το ραντεβού σας.

Πολλές φορές ακούμε ότι η αλλαγή καιρού και οι πόνοι στις αρθρώσεις είναι δύο μεταβλητές που σχετίζονται άμεσα μεταξύ τους. Είναι όμως αλήθεια αυτό; Και αν όντως είναι υπαρκτή αυτή η σχέση, σε τι οφείλεται;

Αλλαγή καιρού και πόνοι στις αρθρώσεις: Μύθος ή Πραγματικότητα;

Η απάντηση είναι ότι πράγματι υπάρχει άμεση συσχέτιση μεταξύ της αλλαγής του καιρού και του πόνου στις αρθρώσεις και παρακάτω θα αναλύσουμε την σχέση αυτή.

Πρώτα από όλα, αξίζει να επισημανθεί ότι υπάρχει και επιστήμη που ασχολείται με την αλληλεπίδραση  μεταξύ ανθρώπου και περιβάλλοντος και ονομάζεται “ βιομετεωρολογία”.

Βασική μεταβλητή αυτής της εξίσωσης αποτελεί η πίεση που ασκείται από το εξωτερικό περιβάλλον στο σώμα μας. Όσο περισσότερο λοιπόν αυξάνεται η πίεση της ατμόσφαιρας, τόσο περισσότερο αυξάνεται και η πίεση που ασκείται στο σώμα μας. Η πίεση αυτή γίνεται αντιληπτή συνήθως σε κάποια ευαίσθητη άρθρωση.

Οι πόνοι στις αρθρώσεις σχετίζονται με παθήσεις, όπως: οστεοαθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα και μετατραυματικές κακώσεις. Οι αρθρώσεις που εκφυλίζονται συχνότερα είναι: το γόνατο, το ισχίο, ο ώμος και ο καρπός.

Η υγρασία στην ατμόσφαιρα και το κρύο, προκαλούν δυσφορία στις αρθρώσεις και πόνο. Αυτό συμβαίνει επειδή αυξάνεται το οίδημα.

Ωστόσο, παρότι είναι πασιφανής η σχέση μεταξύ βαρομετρικής πίεσης και πόνος στις αρθρώσεις, δεν μπορεί να εξηγηθεί ο λόγος που συμβαίνει αυτό.

Αλλαγή καιρού και πόνοι στις αρθρώσεις: Γιατί συμβαίνει αυτό;

Παρακάτω ακολουθούν μερικές εκδοχές για τα αίτια της συσχέτισης μεταξύ εξωτερικού περιβάλλοντος και πόνο στις αρθρώσεις.

• Αυξημένη ευαισθησία των νεύρων στην άρθρωση εξαιτίας κάποιου τραυματισμού στην περιοχή.
• Αρθρικό υγρό: To αρθρικό υγρό μεταβάλλεται ανάλογα με τις εξωτερικές συνθήκες. Όταν έχει κρύο και υγρασία, τείνει να ρευστοποιείται και δεν λιπαίνει επαρκώς τις αρθρώσεις.
• Η τάση του σώματος να προσπαθεί να διατηρήσει ζεστά τα ζωτικά όργανα. Έτσι, δεν παρέχει αρκετή αιμάτωση στα άκρα και επομένως στους συνδέσμους τους.
• Εξωτερικοί παράγοντες: Απότομη μείωση της ατμοσφαιρικής πίεσης, αυξημένο κρύο και υγρασία.
• Έλλειψη άσκησης: Όταν κρυώνουμε, αποφεύγουμε να κάνουμε γυμναστική για να μην χάσουμε κι άλλη ενέργεια. Η έλλειψη κίνησης μόνο αρνητικές επιπτώσεις μπορεί να επιφέρει στις αρθρώσεις.
• Διαφορά πίεσης εξωτερικού περιβάλλοντος και σώματος.

Αλλαγή καιρού και πόνοι στις αρθρώσεις: Αντιμετώπιση

Παρόλο που δεν γνωρίζουμε ακριβώς την αιτία του προβλήματος, εντούτοις έχει παρατηρηθεί ότι με μικρές συμβουλές μπορούν να κατευναστούν τα συμπτώματα.

Έτσι λοιπόν, συνίσταται:

1. Λήψη φαρμακευτικής αγωγής: κατόπιν επικοινωνίας με τον θεράποντα ιατρό, μπορεί να συζητηθεί η λήψη φαρμάκων προκειμένου να μειωθεί το οίδημα και ο πόνος.

2. Χρήση θερμοφόρας: ή άλλων μέσων με σκοπό να παραμείνει ζεστή η περιοχή. Η ζέστη ανακουφίζει από τον πόνο και μειώνει τους μυϊκούς σπασμούς. Επιπλέον, διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία, επιτρέποντας την καλύτερη κυκλοφορία του αίματος.

• Ασκήσεις: μετά από συνεννόηση με τον γιατρό ή τον φυσικοθεραπευτή σας, μπορείτε να εκτελέσετε ήπιες ασκήσεις για να παραμείνει σε εγρήγορση η περιοχή. Η άρθρωση δεν πρέπει να παραμένει σε αδράνεια για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Αν υποφέρετε από πόνο στις αρθρώσεις κάθε φορά που γίνεται κάποια αλλαγή στον καιρό, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον εξειδικευμένο Ορθοπαιδικό Χειρουργό Ε. Ι. Ζαμπάκο. Ο γιατρός βρίσκεται στη διάθεση σας για να σας συμβουλεύσει και καθοδηγήσει στην οριστική αντιμετώπιση του προβλήματός σας.

Τι είναι η αρθροπλαστική ισχίου Amis;

Η αρθροπλαστική ισχίου Amis είναι μια καινοτόμα μέθοδος αρθροπλαστικής για την αποκατάσταση του ισχίου. Η εξέλιξη της ιατρικής συνεχίζει να φέρνει στο προσκήνιο την βελτίωση κάθε θεραπείας και την προστασία της υγείας του ασθενή. Οι επεμβάσεις των ορθοπεδικών παθήσεων έχουν μεγάλο βαθμό δυσκολίας και απαιτούν πολύ μεγάλη ακρίβεια για να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η αρθροπλαστική ισχίου Amis είναι μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδος, η οποία συγκεντρώνει πολλά πλεονεκτήματα. Η μεγαλύτερη καινοτομία της έγκειται στο γεγονός πως χρειάζεται μια μικρή μόνο τομή για να εκτελεστεί η επέμβαση χωρίς να κόβονται μύες.  Η τομή αυτή έχει μέγεθος 8 με 10 εκατοστά.

Στα υπόλοιπα πλεονεκτήματα της συγκαταλέγονται:

• Μικρότερη αιμορραγία
• Αποφυγή διατομής των μυών
• Δυνατότητα διενέργειας ακτινοσκοπικού ελέγχου διεγχειρητικά
• Διατήρηση του θύλακος της άρθρωσης
• Ταχεία ανάρρωση
• Μικρότερος μετεγχειρητικός πόνος
• Ελαχιστοποίηση κινδύνου θρόμβωσης
• Καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα

Η επαναστατική αυτή μέθοδος πραγματοποιείται με τον ασθενή σε ύπτια θέση. Όσοι άνθρωποι πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα μπορούν να κάνουν αρθροπλαστική ισχίου Amis, ανεξαρτήτως ηλικίας.

Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός που θα εκτελέσει την επέμβαση θα πρέπει να έχει την αντίστοιχη πιστοποίηση AMIS καθώς και μεγάλη εμπειρία πρακτικής αυτής της νέας μεθόδου.

Σε τι διαφέρει η αρθροπλαστική ισχίου AMIS από την κλασική αρθροπλαστική ισχίου;

Η αρθροπλαστική ισχίου AMIS χρησιμοποιεί εργαλεία τελευταίας τεχνολογίας και εξασφαλίζει πρόσβαση στο ισχίο μέσα από μια μικρή τομή. Έτσι, υπάρχει μηδαμινός τραυματισμός των γειτονικών ιστών.

Επομένως, συνειδητοποιούμε ότι η αρθροπλαστική ισχίου AMIS σε σχέση με την κλασική αρθροπλαστική ισχίου, είναι πολύ λιγότερο επεμβατική. Με τον τρόπο αυτό, ο ασθενής μπορεί να επανέλθει σε μικρότερο χρονικό διάστημα στις προηγούμενες δραστηριότητές του.

Παράλληλα, ο Χειρουργός, χάρη στην συγκεκριμένη τεχνική, διαθέτει εξαιρετική ορατότητα της περιοχής και οι κινήσεις του είναι απόλυτα ακριβείς. Τέλος, λόγω της μικρής επεμβατικότητας της εγχείρησης, ο ασθενής χρειάζεται να παραμείνει μικρότερο χρονικό διάστημα στο νοσοκομείο σε σχέση με το διάστημα νοσηλείας που απαιτείται στην κλασική αρθροπλαστική ισχίου.

Προετοιμασία για την επέμβαση αρθροπλαστικής ισχίου AMIS

Πριν από κάθε επέμβαση, έτσι και στην περίπτωση της αρθροπλαστικής ισχίου AMIS, πραγματοποιείται προεγχειρητικός έλεγχος. Αυτός περιλαμβάνει: αιματολογικές εξετάσεις, καρδιογράφημα, ακτινογραφίες και λήψη ιατρικού ιστορικού του ασθενή.

Η επέμβαση διαρκεί λιγότερο από 2 ώρες, ενώ ο ασθενής δεν θα χρειαστεί να νοσηλευτεί πάνω από 3 μέρες μετά το τέλος της.

Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, η ποιότητα ζωής του ασθενή μετά την επέμβαση έχει βελτιωθεί σημαντικά. Ο πόνος που ταλαιπωρεί τους ασθενείς μετά από μια τέτοια επέμβαση είναι πολύ πιο ήπιος, ενώ δε θα χρειαστεί μεγάλο χρονικό διάστημα αποκατάστασης. Έτσι, ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει άμεσα στις καθημερινές του δραστηριότητες. Η αρθροπλαστική ισχίου AMIS αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια στην Γαλλία και την Ελβετία και πλέον είναι διαθέσιμη και στη χώρα μας. Οι ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές συνεχίζουν να κερδίζουν έδαφος στην ιατρική και να θεραπεύουν τις παθήσεις με το καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Ελευθέριος Ζαμπάκος, είναι από τους πρώτους στην Ελλάδα που πραγματοποίησε ολική αρθροπλαστική με την τεχνική AMIS. Από το 2007 ως σήμερα έχει πραγματοποιήσει πολυάριθμες επεμβάσεις ολικής και ημιολικής αρθροπλαστικής με την τεχνική αυτή, στην οποία είναι πιστοποιημένος χειρουργός. Κλείστε τώρα το ραντεβού σας για να συζητήσετε τα πάντα σχετικά με το πρόβλημά σας και να πληροφορηθείτε για όλους τους διαθέσιμους τρόπους αντιμετώπισης.

Το διαβητικό πόδι είναι μια από τις πιο σοβαρές επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη. Η αιμάτωση του ποδιού πραγματοποιείται δυσλειτουργικά με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο κίνδυνος για εμφάνιση φλεγμονής ή ακόμη και γάγγραινας. Το διαβητικό πόδι δημιουργεί μεγάλη ταλαιπωρία στον ασθενή καθώς το παραμικρό τραύμα μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή επιπλοκή. Οι επιπλοκές που συνηθώς προκαλούνται είναι η λοίμωξη των ιστών, η εξέλκωση ή η περιφερική νευροπάθεια.

Ο σακχαρώδης διαβήτης λειτουργεί καταστροφικά στον οργανισμό προκαλώντας στένωση των αρτηριών. Όσο αυξάνεται η σμίκρυνση των τοιχωμάτων στις αρτηρίες τόσο πιο πολύ αυξάνεται και ο κίνδυνος θρόμβωσης. Δυστυχώς κάτι τέτοιο απειλεί όχι μόνο την ομαλή λειτουργία του κάτω άκρου αλλά την ίδια του τη βιωσιμότητα του.

Άλλος ένας παράγοντας που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την υγεία του ποδιού είναι το κότσι. Πρόκειται για διόγκωση της άρθρωσης του μεγάλου δακτύλου του ποδιού.  Η παραμόρφωση σχηματίζεται από τα οστά του πρώτου δακτύλου. Σε αυτή συμμετέχει και ο ορογόνος θύλακος που καλύπτει την πρώτη μεταταρσοφαλλαγγική άρθρωση. Καθώς το κότσι μεγαλώνει, η άρθρωση αρχίζει να προεξέχει προς την εσωτερική πλευρά του ποδιού. Μια τέτοια παραμόρφωση καθώς και η περιορισμένη κινητικότητα της άρθρωσης μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση κάλου και κατ’ επέκταση στην πρόκληση έλκους. Τα έλκη μπορεί να θέσουν σε μεγάλο κίνδυνο του πόδι του ασθενή. Αυτός είναι και ο λόγος που το κότσι πρέπει πάντα να αφαιρείται με χειρουργική επέμβαση σε ένα διαβητικό πόδι.

Διαβητικό πόδι: Συμπτώματα

Αν ένας ασθενής πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη θα πρέπει να είναι σε μεγάλη εγρήγορση σχετικά με ό,τι εμφανίζεται στα κάτω άκρα. Η άμεση αντιμετώπιση των συμπτωμάτων μπορεί να τον γλιτώσει από μεγάλη ταλαιπωρία και ακόμη σοβαρότερες επιπλοκές. Τα κυριότερα συμπτώματα του διαβητικού ποδιού είναι τα εξής:

• Ξηροδερμία
• Οίδημα
• Ερυθρότητα
• Φουσκάλες
• Κάλοι
• Έλκη
• Μελάνιασμα ή αποχρωματισμός

Όσον αφορά το κότσι, δυστυχώς δεν υπάρχει συγκεκριμένη αιτία που το δημιουργεί. Πολύ σημαντικό ρόλο, όμως, στην εμφάνιση του παίζει  η κληρονομικότητα, η αρθρίτιδα, η πλατυποδία, η κοιλοποδία καθώς και διάφορες νευρολογικές διαταραχές ή ρευματικά νοσήματα.

Διαβητικό πόδι: Θεραπεία

Το διαβητικό πόδι δεν θεραπεύεται πλήρως. Ο τρόπος αντιμετώπισης που θα προτείνει ο Ορθοπαιδικός θα έχει ως μοναδικό στόχο την διατήρηση μιας σταθερής κατάστασης χωρίς υποτροπή. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει ο ασθενής να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες που θα βελτιώσουν τις τιμές του σακχάρου και θα τις διατηρήσουν στα καλύτερα δυνατά επίπεδα.

Όταν ο Ορθοπαιδικός αξιολογήσει τις ιδιαιτερότητες τους προβλήματος του ασθενή θα κρίνει αν μπορεί να υποβληθεί σε αγγειοχειρουργική και με ποια τεχνική αυτή θα εφαρμοστεί. Οι μέθοδοι της αγγειοχειρουργικής είναι δυο: η κλασική χειρουργική και η ενδοαγγειακή. Η τελευταία αφορά μια σύγχρονη μέθοδο, λιγότερο επεμβατική από την χειρουργική επέμβαση, που υπόσχεται μεγαλύτερα ποσοστά ασφάλειας και αποτελεσματικότητας.

Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Ελευθέριος Ζαμπάκος, εξειδικεύεται στην αντιμετώπιση του Βλαισού Δακτύλου μέσω της Διαδερμικής Χειρουργικής. Πρόκειται για μια ελάχιστα επεμβατική τεχνική η οποία γίνεται υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο σε αληθινό χρόνο (C-arm), με την χρήση ειδικών εργαλείων, μέσα από οπές που δεν ξεπερνούν τα 3 mm. Η επέμβαση πραγματοποιείται με περιοχική αναισθησία (ankle block), σε συνδυασμό ή όχι με μέθη.

Ο εξειδικευμένος Ορθοπαιδικός Χειρουργός Ελευθέριος Ζαμπάκος διαθέτει μεγάλη εμπειρία στην Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική́. Είναι Διευθυντής του Τμήματος Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής Κάτω Άκρων στην Ευρωκλινική Αθηνών και Μέλος της Γαλλικής και Ευρωπαϊκής εταιρείας Άκρου Ποδός και Ποδοκνημικής. Τέλος, είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αρθροσκόπησης Χειρουργικής Γόνατος & Αθλητικών Κακώσεων.

Προκειμένου να κατανοήσουμε τι είναι η θυλακίτιδα γόνατος, πρέπει να αναφερθούμε συνοπτικά στην ανατομία του γόνατος. Έτσι λοιπόν, στα γόνατά μας συναντάμε:

• 4 οστά: Κνήμη, Περόνη, Επιγονατίδα & Μηριαίο οστούν.
• 4 Συνδέσμους: Έξω πλάγιος, Έσω πλάγιος, Πρόσθιος Χιαστός & Οπίσθιος Χιαστός.
• Μεγάλες μυϊκές ομάδες: Τετρακέφαλος & Οπίσθιοι μηριαίοι μυς.
• Αρθρικός Χόνδρος
• 2 Μηνίσκοι: Έσω & Έξω μηνίσκος
• 4 θύλακες

Οι θύλακες αυτοί είναι σαν μικροί σάκοι γεμάτοι με αρθρικό υγρό. Σκοπός των θυλάκων αυτών είναι να εξουδετερώνουν την τριβή που υπάρχει μεταξύ όλων των στοιχείων (οστών, τενόντων, μυών και δέρματος) που απαρτίζουν το γόνατο κατά την κίνηση. Παράλληλα, οι αρθρικοί θύλακες λιπαίνουν την άρθρωση και απορροφούν τους κραδασμούς που προκύπτουν από την κίνηση.

Σε ολόκληρο το σώμα μας, υπάρχει πληθώρα αρθρικών θυλάκων, αριθμός που εκτιμάται σε πάνω από 150.

Τι είναι η Θυλακίτιδα Γόνατος;

Ως θυλακίτιδα του γόνατος, εννοούμε την φλεγμονή των θυλάκων του γόνατος, δηλαδή των μικρών σάκων με αρθρικό υγρό. Πρόκειται για μια επώδυνη κατάσταση, η οποία μπορεί να γίνει και χρόνια.

Ενώ μπορεί να προκληθεί φλεγμονή σε οποιοδήποτε θύλακα του γόνατος, συνήθως η θυλακίτιδα εμφανίζεται συχνότερα πάνω από την επιγονατίδα. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί φλεγμονή με την ίδια συχνότητα και στον θύλακα που βρίσκεται στην εσωτερική πλευρά του γόνατος, κάτω από την άρθρωση.

Τι προκαλεί θυλακίτιδα στο γόνατο;

Όταν μια άρθρωση καταπονείται έντονα, είναι πιθανό να εκδηλώσει φλεγμονή. Στις αιτίες της θυλακίτιδας, μπορούν να συμπεριληφθούν:

• Επαναλαμβανόμενες κινήσεις που ασκούν πίεση στην περιοχή (για παράδειγμα λόγω επαγγέλματος).
• Απευθείας χτύπημα στην περιοχή.
• Χτύπημα ως αποτέλεσμα πτώσης.
• Παθολογικές καταστάσεις όπως βακτηριακή μόλυνση (σταφυλόκοκκο), ρευματοειδής αρθρίτιδα, ουρική αρθρίτιδα, ψωρίαση, κ.ά.

Ποια τα συμπτώματα της Θυλακίτιδας Γόνατος;

Τα συμπτώματα της θυλακίτιδας ποικίλλουν, ανάλογα με το μέρος που βρίσκεται ο θύλακας που έχει υποστεί φλεγμονή. Στην περιοχή του γόνατος, συνήθως, εμφανίζονται τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Παραγωγή μεγαλύτερης ποσότητας υγρού.
• Έντονο οίδημα στην πρόσθια επιφάνεια του γόνατος.
• Πίεση στους γειτονικούς ιστούς.
• Ευαισθησία κατά την ψηλάφηση.
• Αύξηση της θερμοκρασίας του δέρματος στην περιοχή.
• Πόνος κατά την κίνηση του γόνατος.
• Ελάττωση του πόνου κατά την διάρκεια της νύχτας.
• Δυσκαμψία στην άρθρωση.

Πως γίνεται η διάγνωση της θυλακίτιδας στο γόνατο;

Συνήθως η κλινική εξέταση (μέσω ψηλάφησης) και η λήψη ιστορικού αρκούν προκειμένου να οδηγηθεί ο Ορθοπαιδικός σε ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με την διάγνωση της κατάστασης.

Υπάρχει σε κάθε περίπτωση η πιθανότητα να χρειαστεί να γίνουν περαιτέρω διαγνωστικές εξετάσεις, προκειμένου να αποκλειστούν άλλες παρόμοιες καταστάσεις.

Για να αποκλείσει τραυματισμούς που μπορεί να προκαλέσουν σημεία και συμπτώματα παρόμοια με εκείνα της θυλακίτιδας, ο γιατρός σας μπορεί να ζητήσει μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες απεικονιστικές εξετάσεις:

Ακτινογραφία: Προκειμένου να διαπιστωθεί αν έχουν επηρεαστεί τα παρακείμενα οστά. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η ακτινογραφία είναι αχρείαστη, δεδομένου ότι ο αρθρικός θύλακας δεν θα εμφανιστεί καν στην εξέταση.

Μαγνητικές τομογραφίες: Για να εξεταστούν οι μαλακοί ιστοί της περιοχής.

Υπέρηχος: Για ελεγχθεί περαιτέρω το τοπικό οίδημα.

Παρακέντηση: Παράλληλα, υπάρχει περίπτωση να χρειαστεί να αφαιρέσει ο Ορθοπαιδικός ένα δείγμα του υγρού, μέσω μιας μικρής βελόνας. Η εξέταση αυτή έχει διττό ρόλο, σαν εξέταση αλλά και σαν θεραπεία.

Η αποστράγγιση αυτή γίνεται προκειμένου να ελεγχθεί αν υπάρχει η πιθανότητα λοίμωξης ή ουρικής αρθρίτιδας.

Πως αντιμετωπίζεται η θυλακίτιδα του γόνατος;

Συνήθως η θυλακίτιδα αντιμετωπίζεται συντηρητικά, με τα ακόλουθα μέσα:

• Φαρμακευτική αγωγή, για να μειωθεί το οίδημα και ο πόνος.
• Ξεκούραση της περιοχής του γόνατος.
• Παγοθεραπεία.
• Φυσικοθεραπεία: Προκειμένου να βελτιωθεί η ευλυγισία της περιοχής και να ενδυναμωθούν οι μυς.
• Παρακέντηση.
• Έγχυση κορτιζόνης.

Αν τα παραπάνω δεν καταφέρουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, ενδεχομένως χρειαστεί να υπάρξει χειρουργική αντιμετώπιση της θυλακίτιδας, μέσω της αφαίρεσης ολόκληρου του θυλάκου. Παράλληλα, στην περίπτωση που η θυλακίτιδα οφείλεται σε βακτηριακή λοίμωξη και η φαρμακευτική αγωγή δεν καταφέρει να την αντιμετωπίσει, ίσως χρειαστεί χειρουργική παρέμβαση.

Απευθυνθείτε στον Ορθοπαιδικό Χειρουργό Ελευθέριο Ζαμπάκο για κάθε πόνο στο γόνατό σας. Ο Ιατρός διαθέτει μεγάλη εμπειρία στην Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική́. Είναι Διευθυντής του Τμήματος Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής Κάτω Άκρων στην Ευρωκλινική Αθηνών και Μέλος της Γαλλικής και Ευρωπαϊκής εταιρείας Άκρου Ποδός και Ποδοκνημικής. Τέλος, είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αρθροσκόπησης Χειρουργικής Γόνατος & Αθλητικών Κακώσεων.

Τι είναι η κύστη Baker;

Η κύστη Baker ή αλλιώς ιγνυακή κύστη είναι μια κύστη που εμφανίζεται ως εξόγκωμα στο πίσω μέρος του γόνατος, μεταξύ της έσω κεφαλής του γαστροκνημίου και του τένοντα του ημιυμενώδους.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια κύστη, η οποία τροφοδοτείται από αρθρικό υγρό, το οποίο δεν μπορεί να επιστρέψει και πάλι πίσω στον ορογόνο θύλακα.

Το όνομα της συγκεκριμένης πάθησης, οφείλεται στον Δρ William Βaker, ο οποίος το 1877 περιέγραψε για πρώτη φορά την κατάσταση.

Πως προκαλείται η κύστη Baker;

Ο λόγος που εμφανίζεται η κύστη Baker σχετίζεται με την παραγωγή μεγάλης ποσότητας αρθρικού υγρού στο γόνατο, εξαιτίας κάποιας τοπικής φλεγμονής .

Τέτοιου είδους φλεγμονή, μπορεί να δημιουργηθεί εξαιτίας των ακόλουθων καταστάσεων:

• Τραυματισμός στο γόνατο (Ρήξη μηνίσκου, Ρήξη πρόσθιου χιαστού, χονδροπάθεια κ.ά)
• Διάφοροι τύποι αρθρίτιδας (Οστεοαρθρίτιδα, Ρευματοειδής αρθρίτιδα, κ.ά)

Ποια τα συμπτώματα της κύστης Baker;

Στα συμπτώματα που προκαλεί η ύπαρξη της συγκεκριμένης κύστης στο πίσω μέρος του γόνατος είναι:

• Πρήξιμο στην πάσχουσα περιοχή.
• Πόνος ή βάρος στο γόνατο: Υπάρχει βέβαια περίπτωση, η κύστη Baker να μην προκαλέσει πόνο και ως εκ τούτου να μην γίνει εξ’ αρχής αντιληπτή.
• Δυσκαμψία άρθρωσης.
• Αδυναμία πλήρους κάμψης ή έκτασης του γόνατος.

Τα παραπάνω συμπτώματα μπορεί να επιδεινώνονται σε περίπτωση που ο ασθενής παραμένει όρθιος μεγάλο χρονικό διάστημα.

Αξίζει εδώ να επισημανθεί ότι υπάρχει μικρή περίπτωση να σπάσει η κύστη Baker και ως εκ τούτου να διαρρεύσει το αρθρικό υγρό στην περιοχή της γάμπας. Στην περίπτωση αυτή, στον ασθενή μπορεί να προκληθεί:

• Έντονος πόνος στη γαστροκνημία.
• Ερυθρότητα & Οίδημα στην γάμπα.
• Δυσφορία.
• Σκληρότητα στην περιοχή.
• «Σύνδρομο διαμερίσματος» στην γαστροκνημία

Πως γίνεται η διάγνωση της κύστης Baker;

Είναι πολύ εύκολο για έναν έμπειρο Ορθοπαιδικό να διαγνώσει την συγκεκριμένη κύστη στο πίσω μέρος του γόνατος, καθώς μπορεί να διαπιστωθεί και με κλινική εξέταση.

Ωστόσο, καθώς τα συμπτώματα της κύστης Baker μοιάζουν πολύ με συμπτώματα άλλων, σοβαρότερων καταστάσεων, όπως θρόμβος και όγκος, είναι σημαντικό να προχωρήσει ο ασθενής και σε άλλες εξετάσεις, ώστε να εξαλείψει κάθε διαφορετική πιθανότητα.

Μαγνητική τομογραφία: Για να διαπιστωθεί αν έχει συμβεί κάποια περαιτέρω βλάβη στην άρθρωση.

Υπέρηχος: Ώστε να ληφθούν  περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το αρθρικό υγρό εντός της κύστης.

Φλεβικό υπερηχογράφημα

Πως αντιμετωπίζεται η κύστη Baker;

Η αντιμετώπιση της κύστης σχετίζεται με το πόσο ενοχλητική μπορεί να αποβεί στην καθημερινότητα του ασθενούς. Μια μικρή κύστη μπορεί να απορροφηθεί μετά από κάποιο χρονικό διάστημα και μόνης της. Ωστόσο, αν ενοχλεί τον ασθενή στην κίνηση του γόνατός του, πρέπει αναγκαστικά να αντιμετωπιστεί. Στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, αντιμετωπίζεται συντηρητικά με τα ακόλουθα μέσα:

• Φαρμακευτική αγωγή: Λήψη συνήθως αντιφλεγμονωδών, ώστε να μειωθεί η φλεγμονή, οίδημα και ο πόνος. Ακόμα και αν καταφέρει η φαρμακευτική αγωγή να αντιμετωπίσει την κύστη, απορροφώντας την, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εμφανιστεί εκ νέου.

• Ξεκούραση και αποφυγή της έντονης άσκησης: Για να μειωθεί η φλεγμονή και να απορροφηθεί το αρθρικό υγρό.

• Παρακέντηση: Μέσω μιας μικρής βελόνας, μπορεί να αποστραγγιστεί το αρθρικό υγρό από την περιοχή. Συνήθως, η διαδικασία αυτή γίνεται με την καθοδήγηση του υπερήχου.

• Φυσικοθεραπεία: Με σκοπό να ενδυναμωθούν οι γύρω μυς και να αυξηθεί το εύρος της κίνησης του γόνατος.

• Χρήση βοηθημάτων βάδισης: Σε μια προσπάθεια να αποφορτιστεί η περιοχή.

• Παγοθεραπεία: Ο πάγος θα συντελέσει στην μείωση του οιδήματος.

• Περίδεση γόνατος: Θα βοηθήσει στην μείωση του οιδήματος.

Σε κάθε περίπτωση, πέρα από την αντιμετώπιση της κύστης καθαυτής, πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια που την προκάλεσαν. Άλλωστε, πρέπει να τονίσουμε ότι πέρα από τα συμπτώματα της ίδιας της κύστης, είναι λογικό να συνυπάρχουν και τα συμπτώματα της ασθένειας που την προκαλεί.

Στην περίπτωση που η κύστη δεν αντιμετωπιστεί με τα παραπάνω συντηρητικά μέσα, είναι πιθανό να χρειαστεί να γίνει αρθροσκόπηση και η κύστη απομακρύνεται οριστικά. Ωστόσο, ακόμα και μέσω της αρθροσκόπησης δεν αντιμετωπιστεί η κύστη Baker, ενδεχομένως χρειαστεί να αντιμετωπιστεί χειρουργικά, αν και είναι σπάνιο αυτό το φαινόμενο.

Για οποιαδήποτε απορία σχετικά με την ύπαρξη πόνου στο γόνατό σας,  επικοινωνήστε με τον έμπειρο κι εξειδικευμένο Ορθοπαιδικό Χειρουργό Ελευθέριο Ζαμπάκο, για να σας κατευθύνει και να σας προτείνει την κατάλληλη λύση στο πρόβλημα σας.

Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Ελευθέριος Ζαμπάκος διαθέτει μεγάλη εμπειρία στην Ελάχιστα Επεμβατική Τεχνική. Είναι Διευθυντής του Τμήματος Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής Κάτω Άκρων στην Ευρωκλινική Αθηνών και Μέλος της Γαλλικής και Ευρωπαϊκής εταιρείας Άκρου Ποδός και Ποδοκνημικής. Τέλος, είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αρθροσκόπησης Χειρουργικής Γόνατος & Αθλητικών Κακώσεων.