Η νόσος του Dupuytren είναι μια πάθηση των ινοβλαστών του υποδορίου ιστού της παλάμης. Οδηγεί στην δημιουργία οζιδίων και ρικνωτικών χορδών που εκτείνονται από την παλάμη και προχωρούν προς τα δάκτυλα του χεριού. Αρχικά υπάρχει μόνο η σκληρία κάτω από το δέρμα της παλάμης αλλά προοδευτικά οδηγεί σε μόνιμη σύγκαμψη των δακτύλων.
Γενικά διαχωρίζουμε τους ασθενείς σε δύο μεγάλες κλινικές κατηγορίες. Του ασθενείς με την τυπική νόσο του Dupuytren και τους άτυπους.
Στην πρώτη κατηγορία έχουμε άντρες ασθενείς, βορειοευρωπαϊκής προέλευσης, γύρω στα 50 με ιστορικό νόσου Dupuytren στην οικογένειά τους. Συνήθως προσβάλλονται και τα δύο χέρια και περισσότερα από ένα δάκτυλα. Στην δεύτερη κατηγορία κατατάσσονται οι ασθενείς, ανεξαρτήτως ηλικίας και φύλλου, που δεν έχουν οικογενειακό ή άλλο ιστορικο ιστορικό και η πάθηση αποδίδεται σε τραυματισμούς ή προηγούμενη χειρουργική επέμβαση στο χέρι. Συνήθως υπάρχει ιστορικο σακχαρώδους διαβήτη ή λήψης ενοχοποιούμενων φαρμάκων. Στους ασθενείς αυτούς ή εμφάνιση είναι πάντα στο ένα χέρι και δεν είναι τόσο επιθετική ώστε να οδηγεί σε μεγάλη σύγκαμψη των δακτύλων.
Σε ποιούς ασθενείς συνιστάται η χειρουργική αντιμετώπιση
Η χειρουργική αφαίρεση της ρικνωτικής χορδής συνιστάται σε ασθενείς, στους οποίους ή νόσο του Dupuytren προκαλεί κάμψη της μετακαρποφαλαγγικής μεγαλύτερη των 30 μοιρών. Επίσης συνιστάται αν η σύγκαμψη σε κάποια από τις αρθρώσεις των δακτύλων (φαλαγγοφαλαγγικές) είναι μεγαλύτερη των 15 μοιρών. Καλό είναι επίσης να αφαιρούνται οζίδια και χορδές που προκαλούν συμπτώματα πίεσης ή εμποδίζουν την χρήση του χεριού. Σαν γενικό κανόνα μπορούμε να πούμε πως αν ο ασθενής δεν μπορεί να ακουμπήσει με ευχέρεια την παλάμη του πάνω σε μια επιπεδη επιφάνεια, τότε χρειάζεται επέμβαση.
Χειρουργική εκτομή ρικνωτικής χορδής
Η εκτομή της ρικνωτικής χορδής γίνεται συνήθως μέσω μιας τροποποιημένης τομής Bruner η οποία μπορεί να επεκταθεί με την μορφή “zig zag” προς τις φάλαγγες των δακτύλων.
Μια πολύ αποτελεσματική προσπέλαση είναι η τροποποιημένη τεχνική McCash. Σε αυτή την τεχνική κάνουμε εγκάρσιες επιπολής τομές στην παλάμη, παράλληλες με τις χειρομαντικές γραμμές. Από αυτές τις τομές καθαρίζουμε υποδορίως την ρικνωτική χορδή μέχρι να φτάσουμε στην αντίστοιχη περιφερική τομή.
Τεχνική McCash
Στόχος της τεχνική McCash δεν είναι η αφαίρεση όλου του παθολογικού ιστού. Στόχος είναι η αφαίρεση της ρικνωτικής χορδής και των όζων, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η έκταση του δακτύλου, αλλά έχοντας στον νου να προκαλέσουμε οσο το δυνατόν μικρότερο τραυματισμό στον ασθενή.
Το πρόβλημα που συχνά έχει να αντιμετωπίσει ο χειρουργός στην νόσο του Dupuytren, είναι ότι όταν αποκατασταθεί η έκταση του δακτύλου, δεν επαρκεί η επιφάνεια του δέρματος του δακτύλου ή της παλάμης για να καλύψει το κενό που δημιουργήθηκε.
Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτόλογο δερματικό μόσχευμα.
Διαδερμική διατομή ρικνωτικής χορδής
Για τους παραπάνω λόγους, κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος η διαδερμική διατομή της ρικνωτικής χορδής. Μια τεχνική που αναπτύχθηκε στην Γαλλία και γίνεται όλο και πιο δημοφιλής καθώς δεν χρειάζεται τομές και μπορεί να γίνει ακόμα και σε εξωτερική βάση σε ένα καλά εξοπλισμένο ιατρείο
Αν έχετε κάποια απορία σχετικά με την αντιμετώπιση της νόσου του Dupuytren μην διστάσετε να ρωτήσετε το Ορθοπαιδικο Χειρουργό Ελευθέριο Ι. Ζαμπάκο.
Ο εξειδικευμένος Ορθοπαιδικός Χειρουργός Ελευθέριος Ζαμπάκος διαθέτει μεγάλη εμπειρία στην Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική́. Είναι Διευθυντής του Τμήματος Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής Κάτω Άκρων στην Ευρωκλινική Αθηνών και Μέλος της Γαλλικής και Ευρωπαϊκής εταιρείας Άκρου Ποδός και Ποδοκνημικής. Τέλος, είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αρθροσκόπησης Χειρουργικής Γόνατος & Αθλητικών Κακώσεων.