Ο καρπός και τα δάχτυλα μας κινούνται χάρη στους τένοντες. Κάθε φορά που θέλουμε να λυγίσουμε το δάχτυλο ή τον καρπό, ο τένοντας δηλαδή το κορδόνι του μυός βραχύνεται και ολισθαίνει μέσα σε κάποια δαχτυλίδια που τον κρατούν σε επαφή με τα οστά. Τα δαχτυλίδια αυτά, δηλαδή τα φυσιολογικά κανάλια στην βάση των δακτύλων, ονομάζονται έλυτρα (pulleys). Τενοντοελυτρίτιδα, ονομάζεται η φλεγμονή του ελύτρου ή και του τένοντα. Είτε είναι στενωτική είτε όχι, δημιουργεί πάχυνση του ελύτρου γύρω από τους τένοντες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, κατά την ολίσθηση του τένοντα, η αυξημένη τριβή, να προκαλεί πόνο μαζί με κριγμό ή αναπήδηση.
Η αιτία του προβλήματος δεν είναι πάντα κατανοητή. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι για κάποιο λόγο, από κάποια φλεγμονώδη νόσο ή από επαναλαμβανόμενο ή οξύ τραυματισμό, ο τένοντας και το έλυτρο, παρουσιάζουν φλεγμονή που οδηγεί σε διόγκωση. Η αύξηση της διατομής του τένοντα, δημιουργεί μηχανική τριβή κατά την μετακίνηση του. Έτσι νιώθουμε πόνο αλλά και πολλές φορές αισθανόμαστε την αναπήδηση όταν ο τένοντας ξεπερνά το εμπόδιο και κινείται πιο ελεύθερα.
Εκτινασσόμενος δάκτυλος – Trigger Finger
Η στενωτική τενοντοελυτρίτιδα των δακτύλων που εκφράζεται με τον εκτινασσόμενο δάκτυλο, εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες ηλικίας από 40 εως 60 ετών, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να εμφανιστεί και σε άντρες και παιδιά (αντίχειρας).
Το δάκτυλο που επηρεάζεται συχνότερα είναι ο αντίχειρας, ο παράμεσος, ο μέσος, το μικρό δάκτυλο και τέλος ο δείκτης του κυρίαρχου χεριού του ασθενούς. Μεγαλύτερη συχνότητα παρουσιάζει σε ασθενείς που πάσχουν από υποκείμενα αυτοάνοσα νοσήματα όπως, ρευματοειδή αρθρίτιδα, ή ουρικό οξύ και σακχαρώδη διαβήτη. Επίσης πάρα πολύ συχνά η αιτία δεν είναι άλλη από τον τραυματισμό του ελύτρου ή του τένοντα κατά την διάρκεια έντονης ή επαναλαμβανόμενης χειρωνακτικής εργασίας. Ενδιαφέρουσα διαπίστωση αποτελεί ακόμα το γεγονός ότι τα άτομα με εκτινασσόμενο δάκτυλο, εμφανίζουν το πρόβλημα σε περισσότερα από ένα δάχτυλα του χεριού ή ακόμα πάσχουν και από τενοντοελυτρίτιδα του De Quervain ή και σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα. όΛες αυτες οι παθήσεις έχουν σαν κοινό παρονομαστή την διόγκωση των τενόντων του χεριού ή του καρπού.
Σύνδρομο De Quervain
Σύνδρομο De QuervainΤο σύνδρομο De Quervain είναι μία από τις συχνότερες παθήσεις υπέρχρησης. Αποτελεί μια φλεγμονή του ελύτρου και του τένοντα του αντίχειρα, που βρίσκονται στην περιοχή του καρπού. Τα έλυτρα που υπάρχουν σ’ αυτό το σημείο λειτουργούν ως σήραγγες αφού περνάνε από το κάτω μέρος ενός ινώδους στρώματος των συνδέσμων των εκτεινόντων του 1ου ραχιαίου διαμερίσματος του καρπού. Οι τένοντες που συνήθως προσβάλλονται είναι ο μακρός απαγωγός του αντίχειρα (APL) και ο βραχύς εκτείνοντας του αντίχειρα (EPB).
Αντιμετώπιση του εκτινασσόμενου δακτύλου
Σήμερα, η πρώτη επιλογή αντιμετώπισης ενός ήπιου εκτινασσόμενου δακτύλου, σε ασθενείς που δεν έχουν παθολογικά προβλήματα, είναι η ενδοελυτρική έγχυση κορτιζόνης. Η θεραπεία αυτή έχει ποσοστό επιτυχίας κοντά στο 70%, αλλά μπορεί να έχει υποτροπές.
Στην περίπτωση που η συντηρητική αντιμετώπιση δεν είναι αποτελεσματική ή εφικτή, τότε η λύση είναι χειρουργική. Η επέμβαση έχει στόχο την διάνοιξη του ελύτρου Α1.
Χειρουργική διάνοιξη ελύτρου
Γίνεται σε εξωτερικη βάση και δεν χρειάζεται παραμονή στο νοσοκομείο. Με τοπική αναισθησία, κάνουμε μια μικρή τομή στην παλάμη. Πάνω από τον τένοντα που πάσχει. Σταδιακά εμβαθύνουμε μέχρι να βρούμε το έλυτρο δηλαδή την ταινία συνδετικού ιστού που κρατάει καθηλωμένο τον τένοντα πάνω στο κόκαλο. Διανοίγουμε το έλυτρο και απελευθερώνουμε τον τένοντα. Στην συνέχει κλεινουμε την τομή με ένα ή δύο ραμματάκια και ο ασθενής πάει σπίτι του.
Πώς αντιμετωπίζεται το σύνδρομο De Quervain;
Τα συμπτώματα του συνδρόμου De Quervain μπορούν να αντιμετωπιστούν είτε με συντηρητική είτε με χειρουργική θεραπεία. Η θεραπεία εξαρτάται από την χρονιότητα των συμπτωμάτων που εμφανίζει ο ασθενής και την ένταση τους.
Η συντηρητική θεραπεία αποτελείται από την ανάπαυση του αντίχειρα για ένα χρονικό διάστημα περίπου 1 μήνα και τη χρήση ειδικού νάρθηκα με ακινητοποίηση του καρπού και του αντίχειρα. Ο νάρθηκας μπορεί να βοηθήσει στην άμεση ανακούφιση των έντονων συμπτωμάτων, από τη στιγμή που σταθεροποιείται ο αντίχειρας. Είναι σημαντικό να αντιληφθεί ο ασθενής ότι δεν χρησιμοποιούμε τον νάρθηκα για να μπορούμε να κάνουμε δουλειές. Σε τέτοια περίπτωση ο νάρθηκας μπορεί να είναι επιβλαβής καθώς ανταγωνίζεται τις κινήσεις μας.
Στην περίπτωση που ο πόνος δεν μειώνεται με τη συντηρητική θεραπεία κι ο ασθενής αντιμετωπίζει προβλήματα στην κινητικότητα του χεριού του καθημερινά, η χειρουργική επέμβαση δίνει την οριστική λύση.
Χειρουργική διάνοιξη ελύτρου στο Συνδρομο De Quervain
Η χειρουργική επέμβαση δίνει την δυνατότητα να ελευθερωθούν οι τένοντες, έτσι ώστε να μπορούν να λειτουργούν κανονικά και να μην δημιουργούνται φλεγμονές. Δεν χρειάζεται παραμονή στο νοσοκομείο, γίνεται σε εξωτερικη βάση. Κάτω από τοπική αναισθησία, κάνουμε μια μικρή τομή στην βάση του κάρπου, πάνω από το 1o οστεοϊνώδες διαμέρισμα. Απελευθερώνουμε του δύο τένοντες που πάσχουν. Τον μακρό απαγωγό του αντίχειρα (APL) και τον βραχύ εκτείνοντα τον αντίχειρα (EPB). Διερευνούμε την περιοχή για τυχόν παραλλαγές στους τένοντες. Στην συνέχεια κλεινουμε την τομή με ένα ή δύο ραμματάκια και ο ασθενής πάει σπίτι του.
Για οποιαδήποτε απορία αναφορικά με το Σύνδρομο De Quervain ή τον εκτινασσόμενο δάκτυλο (trigger finger), επικοινωνήστε με τον έμπειρο και εξειδικευμένο Ορθοπαιδικό Χειρουργό Ελευθέριο Ζαμπάκο, για να σας κατευθύνει και να σας προτείνει την κατάλληλη λύση στο πρόβλημα σας.
Ο εξειδικευμένος Ορθοπαιδικός Χειρουργός Ελευθέριος Ζαμπάκος διαθέτει μεγάλη εμπειρία στην Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική. Είναι Διευθυντής του Τμήματος Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής Κάτω Άκρων στην Ευρωκλινική Αθηνών και Μέλος της Γαλλικής και Ευρωπαϊκής εταιρείας Άκρου Ποδός και Ποδοκνημικής. Τέλος, είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αρθροσκόπησης Χειρουργικής Γόνατος & Αθλητικών Κακώσεων.