Οι τένοντες ενώνουν τους μύες με τα οστά και η συμβολή τους είναι τεράστια στην κίνηση του ανθρώπινου σώματος. Ακόμη και οι μικροί σε έκταση τένοντες είναι ικανοί να διαχειριστούν μεγάλες δυνάμεις και βοηθούν τους μύες να κινήσουν την άρθρωση. Όταν κάποιος τένοντας εμφανίσει φλεγμονή, τότε λέμε ότι ο ασθενής πάσχει από τενοντίτιδα.
Ποιοι τένοντες είναι πιο επιρρεπείς στην εκδήλωση τενοντίτιδας;
Η τενοντίτιδα στην πραγματικότητα μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιονδήποτε τένοντα του σώματός μας. Όμως, οι τενοντίτιδες εκδηλώνονται συχνότερα στους καρπούς, στους ώμους και στα γόνατα. Στα κάτω άκρα ευάλωτοι σε τενοντίτιδες είναι ο τένοντας του χήνειου πόδα, οι περονιαίοι τένοντες και ο αχίλλειος τένοντας.
Ποια είναι τα αίτια που ευθύνονται για την τενοντίτιδα;
Τα αίτια που ευθύνονται για την εμφάνιση της τενοντίτιδας είναι πολλά και πολλές φορές σχετίζονται με τη δραστηριότητα του ασθενούς. Μια τενοντίτιδα μπορεί να προκληθεί εξαιτίας επαναλαμβανόμενων δραστηριοτήτων. Για παράδειγμα οι τενίστες, λόγω υπέρχρησης του άνω άκρου τους, εκδηλώνουν συχνά τενοντίτιδες αγκώνα.
Επιπροσθέτως, μια τενοντίτιδα μπορεί να είναι αποτέλεσμα ενός τραυματισμού του τένοντα, εξαιτίας μιας απότομης κίνησης. Η μείωση της ελαστικότητας των τενόντων με το πέρασμα των χρόνων κάνει τους ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας πιο επιρρεπείς. Τέλος, ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, οστεοαρθρίτιδα ή ρευματοειδή αρθρίτιδα έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν τενοντίτιδα σε σχέση με τους υπόλοιπους ασθενείς.
Με ποια συμπτώματα εμφανίζεται η τενοντίτιδα;
Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με το σημείο εκδήλωσης της τενοντίτιδας. Όμως, ως βασικό σύμπτωμά της είναι η εκδήλωση πόνου στην άρθρωση που βρίσκεται κοντά στον τένοντα που φλεγμαίνει. Σε γενικές γραμμές μια τενοντίτιδα εμφανίζεται με τα παρακάτω συμπτώματα:
- Έντονος πόνος κατά την εκδήλωση συγκεκριμένων κινήσεων
- Εκδήλωση οιδήματος στην περιοχή του πάσχοντος τένοντα
- Ευαισθησία και τοπική αύξηση θερμοκρασίας
- Δυσκαμψία
- Πόνος που επιδεινώνεται τη νύχτα κατά την ανάπαυση του ασθενούς
- Μυϊκή αδυναμία
Με ποιον τρόπο πραγματοποιείται η διάγνωση της τενοντίτιδας;
Ένας έμπειρος ορθοπαιδικός μπορεί εύκολα να προχωρήσει στη διάγνωσή της. Για τη διάγνωσή της αρκεί η λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού και η κλινική εξέταση του ασθενούς. Συνήθως δεν απαιτούνται απεικονιστικές εξετάσεις, εκτός από περιπτώσεις που πρέπει να αποκλειστούν άλλες παθήσεις.
Πώς αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά η τενοντίτιδα;
Μετά τη διάγνωση της τενοντίτιδας ο θεράπων ορθοπαιδικός θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα στον σχεδιασμό του θεραπευτικού πλάνου. Η τενοντίτιδα δεν θα πρέπει να αφήνεται χωρίς θεραπεία, αφού μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές όπως χρόνια τενοντίτιδα, μυϊκή αδυναμία ή και πλήρη ρήξη του τένοντα.
Οι τενοντίτιδες αντιμετωπίζονται κυρίως με συντηρητική θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει:
- Ανάπαυση πάσχοντος σκέλους
- Τροποποίηση δραστηριοτήτων και αποφυγή αυτών που επιδεινώνουν τα συμπτώματα
- Παγοθεραπεία
- Χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων
- Τοπική έγχυση κορτικοστεροειδών
- Έγχυση αυτόλογων αυξητικών παραγόντων (PRP)
- Φυσικοθεραπεία
Η χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση της τενοντίτιδας είναι σπάνια. Εφαρμόζεται σε τενοντίτιδες όπου η συντηρητική θεραπεία δεν αποδίδει καρπούς. Παραδείγματος χάριν η τενοντίτιδα de Quervain του καρπού και η επικονδυλίτιδα αγκώνα είναι μορφές τενοντίτιδας που αντιμετωπίζονται συχνά με χειρουργική επέμβαση.
Εάν έχετε συμπτώματα που υποδηλώνουν την ύπαρξη τενοντίτιδας, απευθυνθείτε άμεσα με τον εξειδικευμένο και έμπειρο Ορθοπαιδικό Χειρουργό Ελευθέριο Ι. Ζαμπάκο. Επικοινωνήστε μαζί μας για να λάβετε εξατομικευμένη διάγνωση και θεραπεία για τα ορθοπαιδικά σας προβλήματα.