Η αρθρίτιδα του ισχίου αποτελεί μια νόσο που οδηγεί σε φλεγμονή της άρθρωσης που ενώνει το πόδι με το σώμα. Η φλεγμονή αυτή, αν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή του αρθρικού χόνδρου των παρακείμενων οστών, με αποτέλεσμα τον πόνο και τον περιορισμό της κίνησης στην περιοχή.
Ποια αίτια οδηγούν στην αρθρίτιδα του ισχίου;
Τα αίτια για την ανάπτυξη της αρθρίτιδας είναι συνήθως :
• φθορά του χόνδρου της άρθρωσης
• η διάβρωση – καταστροφή του χόνδρου
• φλεγμονή των μαλακών μορίων γύρω από μια άρθρωση
• η γενετική προδιάθεση
• παλαιά κατάγματα που διαταράσουν την αρθρική επιφάνεια
• μόλυνση από μικροβιακά στελέχη
• διάφορα αυτοάνοσα ή μεταβολικά νοσήματα
Έτσι η αρθρίτιδα του ισχίου συνήθως συναντάται με τη μορφή :
- Εκφυλιστικής ή μη διαβρωτικής οστεοαρθρίτιδας, η οποία προσβάλλει κυρίως χέρια, γόνατα, ισχία και την σπονδυλική στήλη λόγω σταδιακής φθοράς του χόνδρου των αρθρώσεων
- Αυτοάνοσης αρθρίτιδας όπως είναι η ρευματοειδούς αρθρίτιδας, που αναπτύσσεται όταν το ανοσοποιητικό προσβάλλει εσωτερικά τις αρθρώσεις, προκαλώντας πόνο και πρήξιμο και καταστροφή του χόνδρου
- Μεταβολικής αρθρίτιδας όπως η ουρική αρθρίτιδα που οδηγεί σε καταστροφή (διάβρωση) του χόνδρου
- Άλλες αρθρίτιδες αυτοάνοσης αιτιολογίας αρθριτιδες όπως λύκου και ψωρίασης
- Μετατραυματική αρθρίτιδα λόγω καταστροφής του χόνδρου από εξωγενή αίτια
Η εμφάνιση της νόσου μπορεί να παρατηρηθεί σε οποιοδήποτε άνθρωπο, ανεξαρτήτως ηλικίας, με διαφορετική όμως επίδραση στον καθένα. Συνήθως όμως προτιμά τις γυναίκες και εμφανίζεται μετά τα 50. Υπάρχουν περίπου 200 διαφορετικοί τύποι αρθρίτιδας.
Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου;
Η αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται κυρίως από πόνο και φθορά ή φλεγμονή στις αρθρώσεις, συμπτώματα που στη συνέχεια μπορεί να οδηγήσουν σε διόγκωση και δυσκαμψία. Ορισμένες φορές, παρατηρείται επίσης απώλεια της λειτουργικότητας και αίσθημα κόπωσης. Τα συμπτώματα ωστόσο διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο, ανάλογα με τον τύπο και τη σοβαρότητα της νόσου. Ο πόνος που παρατηρείται μπορεί να είναι ήπιος, μέτριος ή σοβαρός και είναι συνήθως μεγάλης διάρκειας.
Η εμφάνιση της νόσου
Η αρθρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό αρθρίτιδας και τότε μιλάμε για την εκφυλιστική αρθρίτιδα, που εμφανίζεται συνήθως μετά την ηλικία των 50 – 55 ετών.
Αρθρίτιδα όμως μπορεί να εμφανιστεί και μετά από διάφορους τραυματισμούς ή παθήσεις (όπως οστεονέκρωση) όπότε μιλάμε για μετατραυματική ή δευτεροπαθή αρθρίτιδα.
Τέλος αρθρίτιδα εμφανίζεται και σε μικρότερες ηλικίες, σε πολλές ρευματολογικές παθήσεις όπως την Ρευματοειδή αρθρίτιδα όπου η επναλαμβανόμενη φλεγμονή του θυλάκου των αρθρώσεων καταστρέφει τελικά τον χόνδρο των οστών.
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, λύση στα έντονα συμπτώματα του πόνου και της δυσκαμψίας μπορεί να δώσει η Ολική Αρθροπλαστική Ισχίου.
Πως γίνεται η διάγνωση της αρθρίτιδας του ισχίου;
Πέρα από τους γενικούς δείκτες φλεγμονής TKE και CRP για την φλεγμονώδη αρθρίτιδα , δεν υπάρχουν καθιερωμένες αιματολογικές εξετάσεις που να σχετίζονται με την εμφάνιση και την βαρύτητα της οστεοαρθρίτιδας. Η διάγνωση γίνεται με βάση την κλινική εικόνα του ασθενούς, συνεπικουρούμενη από απεικονιστικές εξετάσεις του ισχίου.
Η βαρύτητα της αρθρίτιδας του ισχίου εκτιμάται συνήθως με την ακτινολογική κατηγοριοποίηση κατά Kellgren και Lawrence.
Σύμφωνα με την κατηγοριοποίηση αυτή , μελετώντας τις ακτινογραφίες του ισχίου, μπορεί κάποιος να διακρίνει 5 κατηγορίες.
Την κατηγορία 0 : όπου δεν υπάρχουν ακτινολογικά ευρήματα οστεοαρθρίτιδας.
Την κατηγορία 1 : πιθανή μικρή στένωση του μεσάρθριου διαστήματος και αρχόμενος σχηματισμός οστεοφύτων
Την κατηγορία 2 : όπου κάποιος διακρίνει καθαρά την ύπαρξη οστεοφύτων και την στένωση του μεσαρθρίου διαστήματος.
Την κατηγορία 3 : όπου κάποιος διακρίνει πολλαπλά οστεόφυτα, στένωση του μεσάρθριου διαστήματος, σκλήρυνση (πύκνωση) της αρθρικής επιφάνειας, και παραμόρφωση της κεφαλής του ισχίου.
Την κατηγορία 4 : όπου κάποιος διακρίνει πολλαπλά μεγάλα οστεόφυτα. Σημαντική σκλήρυνση της αρθρικής επιφάνειας, εξεσημασμένη στένωση του μεσαρθρίου διαστήματος και απώλεια της σφαιρικότητας της κεφαλής του ισχίου.
Η διάγνωση της αρθρίτιδας αυτοάνοσης ή μεταβολικής αιτιολογίας πραγματοποιείται μέσω ειδικών μικροβιολογικών εξετάσεων.
Η έγκαιρη διάγνωση της νόσου μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της προοδευτικής καταστροφής των αρθρώσεων.
Υπάρχει θεραπεία για την αρθρίτιδα;
Δεν υπάρχει κάποιο φάρμακο που να θεραπεύει την αρθρίτιδα, παρά μόνο αντιφλεγμονώδη φάρμακα τα οποία μειώνουν την καταστροφή που προκαλεί η φλεγμονή. Επίσης υπάρχουν ενδοαρθρικές ενέσεις αναπλήρωσης του αρθρικού υγρού (ιξωδοαναπλήρωση), με υαλουρονικό οξύ. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, η αρθρίτιδα απαιτεί χειρουργική επέμβαση με σκοπό την αντικατάσταση των αρθρικών επιφανειών.
Η χειρουργική αντιμετώπιση μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω επαναστατικών, πρωτοποριακών, ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών. Η τεχνική αυτή προσφέρει μικρότερο τραυματισμό των ανθρώπινων ιστών, λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο, μικρότερη περιεγχειρητική απώλεια αίματος και μικρότερη διάρκεια νοσηλείας των ασθενών. Η ανάρρωση είναι ταχεία και η επιστροφή στην καθημερινότητα πραγματοποιείται σε λιγότερο χρόνο.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ
Η ελάχιστα επεμβατική εξέλιξη της Ολικής Αρθροπλαστικής Ισχίου είναι η AMIS Πρόσθια Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική του Ισχίου.
Ο εξειδικευμένος Ορθοπαιδικός Χειρουργός Ελευθέριος Ζαμπάκος διαθέτει μεγάλη εμπειρία στην Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική. Είναι πιστοποιημένος χειρουργός AMIS ισχίου σε επίσημο κατάλογο συστάσεων της MEDACTA Ελβετίας.
Είναι Διευθυντής του Τμήματος Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής Κάτω Άκρων στην Ευρωκλινική Αθηνών και Μέλος της Γαλλικής και Ευρωπαϊκής εταιρείας Άκρου Ποδός και Ποδοκνημικής. Τέλος, είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αρθροσκόπησης Χειρουργικής Γόνατος & Αθλητικών Κακώσεων.