Από τι προκαλείται η ουρική αρθρίτιδα;

Η ουρική αρθρίτιδα οφείλεται στην εναπόθεση του ουρικού μονονατρίου στις αρθρώσεις του σώματος υπό την μορφή κρυστάλλων. Οι κρύσταλλοι αυτοί δημιουργούνται από την αυξημένη ποσότητα ουρικού οξέος που βρίσκεται στο αίμα. Το ουρικό οξύ παράγεται κυρίως στο ήπαρ και δευτερευόντως στους νεφρούς και στο λεπτό έντερο, ενώ προέρχεται από την διάσπαση των πουρινών.

Οι πουρίνες είναι απαραίτητο συστατικό του οργανισμού και αποτελεί τμήμα των πρωτεϊνών των τροφών που λαμβάνουμε. Το ουρικό οξύ διαλύεται στο αίμα και αποβάλλεται από τον οργανισμό με τα ούρα. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, το σώμα παράγει πολύ μεγάλες ποσότητες ουρικού οξέως, οι οποίες δυσκολεύονται να αποβληθούν από τον οργανισμό. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται υπερουριχαιμία. Αυτή η υπερβολική ποσότητα ουρικού οξέως στο αίμα, σχετίζεται με δυσλειτουργία των νεφρών, με την παχυσαρκία, με τη χρήση διουρητικών ή ανοσοκατασταλτικών ουσιών καθώς και με την πρόσληψη τροφών πλούσιων σε πουρίνες.

 

Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται η ουρική αρθρίτιδα;

Τα συμπτώματα της ουρικής αρθρίτιδας εμφανίζονται αναπάντεχα, κυρίως κατά την διάρκεια της νύχτας. Τις περισσότερες φορές, προσβάλλεται μία άρθρωση την φορά.

Η ουρική αρθρίτιδα εμφανίζει ένα εύρος συμπτωμάτων, όπως:

• Πρήξιμο
• Ερυθρότητα
• Ευαισθησία
• Ξαφνικός και οξύς πόνος
• Περιορισμένο εύρος κίνησης
• Φλεγμονή
• Θερμότητα

 

Ο πόνος στην προσβεβλημένη άρθρωση, εκδηλώνεται με διακυμάνσεις και μπορεί να διαρκέσει από 4 έως και 12 ώρες. Ωστόσο, αφού υποχωρήσει ο πόνος, η περιοχή εξακολουθεί να είναι πρησμένη  και να υπάρχει δυσφορία για μεγάλο χρονικό διάστημα, από μερικές ημέρες μέχρι και μερικές εβδομάδες. Αν τα επεισόδια της ουρικής αρθρίτιδας είναι επαναλαμβανόμενα, είναι πιθανό, να αφήσουν κάποιο μόνιμο πρόβλημα.

 

Πως μπορεί να διαγνωσθεί η ουρική αρθρίτιδα;

Η διάγνωση της ουρικής αρθρίτιδας γίνεται συνήθως με βάση την συμπτωματολογία και την κλινική  εικόνα της πάσχουσας άρθρωσης. Άλλες εξετάσεις που συχνά γίνονται για να διαγνωσθεί η νόσος είναι η λήψη υγρού από την άρθρωση, καθώς και εξετάσεις αίματος, με σκοπό να μετρηθούν τα επίπεδα του ουρικού οξέως στο αίμα. Ωστόσο, δεν είναι δεδομένο ότι όποιος εμφανίζει αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέως στο αίμα, θα εμφανίσει ουρική αρθρίτιδα.

Η διάγνωση της ουρικής αρθρίτιδας μπορεί να γίνει και με ακτινογραφίες, οι οποίες βοηθήσουν στον αποκλεισμό άλλων αιτιών φλεγμονής των αρθρώσεων. Ένας ακόμη τρόπος διάγνωσης της νόσου είναι και η χρήση υπερήχων, μέσω των οποίων χρησιμοποιούνται  ηχητικά κύματα για την ανίχνευση ουρικών κρυστάλλων στις αρθρώσεις.

 

Πως θεραπεύεται η ουρική αρθρίτιδα;

Για την αντιμετώπιση της ουρικής αρθρίτιδας, υπάρχουν δύο ειδών φαρμακευτικές αγωγές. Η πρώτη συντελεί στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της νόσου.

Η δεύτερη φαρμακευτική αγωγή  έγκειται στην προσπάθεια να μειωθεί η συσσώρευση του ουρικού οξέος στο αίμα  μέσω αντιυπερουριχαιμικών φαρμάκων. Επιπλέον, τα φάρμακα αυτά έχουν διττό ρόλο, δεδομένου ότι μειώνουν και τις επικείμενες κρίσεις της ουρικής αρθρίτιδας.

Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας, γίνεται κατόπιν συνεννόησης με τον θεράποντα ιατρό σας και λαμβάνονται υπόψη επιμέρους παράγοντες, όπως η συχνότητα και η σοβαρότητα των επεισοδίων της ουρικής αρθρίτιδας, καθώς και άλλα προβλήματα υγείας. Βεβαίως, όπως προαναφέρθηκε, δεδομένου ότι κάποια τρόφιμα μπορούν να επηρεάσουν την συσσώρευση του ουρικού οξέως στο αίμα, είναι σημαντικό να ακολουθείται κατάλληλη διατροφή και αλλαγή στον τρόπο ζωής.

Αν οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις της ουρικής αρθρίτιδας χαλάνε την ποιότητα της ζωής σας, επικοινωνήστε με τον Ορθοπαιδικό Χειρουργό και Τραυματιολόγο Ελευθέριο Ζαμπάκο, ο οποίος βρίσκεται πάντα στο πλευρό του ασθενή, προκειμένου να του προτείνει το κατάλληλο πλάνο θεραπείας για την εκάστοτε περίπτωση.