Χωρίς κατηγορία

Τί είναι η υπερκεράτωση;

Η υπερκεράτωση αποτελεί την πάχυνση της κεράτινης στιβάδας, δηλαδή του εξωτερικού στρώματος της επιδερμίδας ή του δέρματος. Συχνά, σχετίζεται με την παρουσία ανώμαλης ποσότητας κερατίνης στο δέρμα. Η κερατίνη είναι σημαντική διότι προστατεύει την επιφάνεια του δέρματος από εξωτερικούς παράγοντες, κάνοντας τα κύτταρα ανθεκτικά έναντι στους κινδύνους που μπορεί να διατρέχουν. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες οι οποίοι μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση της συγκεκριμένης πάθησης καθώς και αρκετές θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της.

Ποια είναι τα είδη υπερκερατώσεων;

Υπάρχουν δύο είδη υπερκερατώσεων: οι ακτινικές και οι σμηγματορροϊκές. Συνήθως εμφανίζονται σε άτομα μεγάλης ηλικίας. Πρόκειται για μία πάχυνση του εξωτερικού στρώματος του δέρματος που αποτελεί συχνά μέρος της φυσιολογικής προστασίας του δέρματος από τρίψιμο, πίεση και άλλες μορφές τοπικού ερεθισμού.

Εκτός από την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, η βάδιση με γυμνό πόδι, η δύσκολη και πιεστική χειρωνακτική εργασία μπορεί να προκαλέσει πάχυνση των πελμάτων και των παλαμών. Το δέρμα γίνεται ιδιαίτερα τραχύ και μοιάζει να είναι σχισμένο, ενώ στην περίπτωση όπου η τριβή επαναλαμβάνεται αδιάκοπα και συστηματικά, τότε εμφανίζεται στο σημείο αυτό κάλος.

Άλλες μορφές υπερκεράτωσης μπορούν να εμφανιστούν ως μέρος της άμυνας του δέρματος έναντι:

• Χρόνια φλεγμονή
• Ακτινοβολία του ηλιακού φωτός
• Μόλυνση
• Ερεθιστικά χημικά

Όσον αφορά τις ακτινικές υπερκερατώσεις, πρόκειται για επίπεδα κόκκινα και τραχιά. Αποτελούν βλάβη του δέρματος. Προκαλούνται από αρκετά μεγάλη έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου και συνήθως εμφανίζονται σε περιοχές του δέρματος που εκτίθενται σε μεγάλο βαθμό στον ήλιο. Τέλος, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εκδηλωθούν ή να μετατραπούν σε καρκίνο του δέρματος.

Σμηγματορροϊκές κερατώσεις: Πρόκειται για μικρά, μη καρκινικά σημάδια του δέρματος τα οποία εμφανίζονται στο πρόσωπο, τον κορμό, τα χέρια ή τα πόδια. Θεωρούνται από τις πιο συχνές υπερκερατώσεις παρόλο που η αιτία εκδήλωσης τους δεν είναι ακόμα ακριβής.

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση της υπερκεράτωσης;

Οι υπερκερατώσεις διαγιγνώσκονται με κλινική εξέταση. Σε ορισμένες περιπτώσεις αν ο  ειδικός δεν είναι απόλυτα σίγουρος, ζητάει βιοψία για να επιβεβαιωθεί η αρχική διάγνωση.

Πώς σχετίζεται η υπερκεράτωση με τη σφυροδακτυλία και τη μεταταρσαλγία;

Ο βασικός συσχετισμός είναι ότι εξαιτίας της μεταταρσαλγίας ή της σφυροδακτυλίας μπορεί να προκληθεί υπερκεράτωση.

Η μεταταρσαλγία, προκαλείται σε περιπτώσεις ανθρώπων όπου οι δραστηριότητες τους απαιτούν την έντονη χρήση του κάτω άκρου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάποιο από τα οστά να πιέζεται περισσότερο από τα άλλα προκαλώντας έντονο πόνο. Πολλές φορές αναπτύσσεται επίσης υπερκεράτωση, δηλαδή κάλος στο σημείο της πίεσης κάτι που θεωρείται αντίδραση του δέρματος στη χρόνια πίεση.  Είναι σημαντικό να επισκεφτείτε έναν ειδικό ορθοπεδικό προκειμένου να διαπιστώσει εάν έχετε συσσωρευμένο σκληρό δέρμα που αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο αντέχετε το βάρος σας. Η μεταταρσαλγία, αντιμετωπίζεται με εύκολο τρόπο για την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Για παράδειγμα, ανάπαυση και ανύψωση του ποδιού και χρήση ειδικών παπουτσιών με πέλματα που απορροφούν κραδασμούς.   Άλλη θεραπεία θα εξαρτηθεί από την υποκείμενη αιτία της μεταταρσαλγίας.  Η χειρουργική αντιμετώπιση μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της διαδερμικής χειρουργικής των Κάτω Άκρων.

Η σφυροδακτυλία, είναι μια ιδιαίτερα συχνή παραμόρφωση των δακτύλων του ποδιού. Οφείλεται στην ανισορροπία που δημιουργείται στους μύες, τους τένοντες ή τους συνδέσμους που κρατούν το δάχτυλο ίσιο. Αυτό μπορεί να οδηγήσει πολλές φορές στην εκδήλωση υπερκεράτωσης στη ράχη των δαχτύλων λόγω της πίεσης και της τριβής που δημιουργείται με τα παπούτσια. Η σφυροδακτυλία, αντιμετωπίζεται συντηρητικά όταν η πάθηση βρίσκεται σε αρχικό στάδιο. Μόνο στην περίπτωση που δεν αποφέρει θετικά αποτελέσματα και δημιουργούνται προβλήματα στην κινητικότητα του ατόμου ο γιατρός προχωράει επεμβατικά. Η συντηρητική αγωγή περιλαμβάνει τη χρήση ειδικού νάρθηκα ώστε το δάχτυλο να συντηρείται σε ευθεία θέση και στη συνέχεια ο γιατρός επιβάλλει τη χρήση άνετων υποδημάτων όπου μπορούν να τοποθετηθούν εσωτερικά μαξιλαράκια για μεγαλύτερη ανακούφιση. Η χειρουργική επέμβαση εάν κριθεί απαραίτητη μπορεί να ευθυγραμμίσει ξανά τους τένοντες και τις αρθρώσεις. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ανώδυνο χειρουργείο.

Ο Ορθοπεδικός Χειρουργός Λευτέρης Ζαμπάκος είναι εξαιρετικά έμπειρος και εξειδικευμένος στην ελάχιστα επεμβατική ορθοπεδική χειρουργική κάτω άκρων κι αναλαμβάνει με πλήρη αποτελεσματικότητα περιπτώσεις ορθοπεδικών παθήσεων. Για οποιαδήποτε απορία επικοινωνήστε με τον ιατρό και κλείστε το ραντεβού σας.

Τί είναι η πτώση μεταταρσίων;

Η πτώση μεταταρσίων ή μεταταρσαλγία είναι μια συνηθισμένη πάθηση η οποία αναφέρεται στον πόνο και τη φλεγμονή στο μπροστινό μέρος του ποδιού κάτω από τα κεφάλια των μεταταρσίων οστών, δηλαδή στη μπάλα του ποδιού. Με άλλα λόγια, εστιάζεται κάτω από τα πέντε οστά στις βάσεις των ποδιών. Για την ακρίβεια, η πτώση μεταταρσίων αναφέρεται στην περίπτωση όπου το οστό ακουμπάει με μεγαλύτερη δύναμη στο έδαφος καθώς μετατοπίζεται, με αποτέλεσμα να δημιουργείται έντονος πόνος. Μπορεί να αναπτυχθεί σε περιπτώσεις που το άτομο συμμετέχει σε δραστηριότητες που σχετίζονται με το τρέξιμο ή τα άλματα. Υπάρχουν και άλλες αιτίες, όπως παραμορφώσεις στα πόδια και τα παπούτσια που είναι πολύ σφιχτά ή πολύ χαλαρά. Το χαρακτηριστικό του είναι ότι συνήθως αναπτύσσεται σταδιακά.

Ποια είναι τα αίτια εμφάνισης;

Εμπλέκονται διάφοροι παράγοντες  που οδηγούν στην πτώση μεταταρσίων. Ωστόσο κι ένας μόνο αρκεί προκειμένου να εμφανιστούν τα συμπτώματα.

Οι πιο συνηθισμένες αιτίες για την πτώση μεταταρσίων είναι οι ακόλουθες:

• Έντονη προπόνηση ή δραστηριότητα: Οι δρομείς διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης μεταταρσαλγίας, κυρίως επειδή το μπροστινό μέρος του ποδιού απορροφά σημαντική δύναμη όταν ένα άτομο τρέχει. Αυτό επιδεινώνεται σε συνδυασμό με ένα κακό ποιοτικά παπούτσι.
• Σχήμα ποδιού: Ένα υψηλό τόξο μπορεί να ασκήσει επιπλέον πίεση στα μετατάρσια (ένα δεύτερο δάχτυλο που είναι μεγαλύτερο από το μεγάλο δάκτυλο, κάτι που προκαλεί περισσότερο βάρος από το κανονικό).
• Παραμόρφωση του ποδιού: Στην περίπτωση που φοράτε μικρά ή πολύ στενά παπούτσια ή αντίστοιχα οι γυναίκες που φοράνε πολύ συχνά τακούνια.
• Κάταγμα στο μετατάρσιο: Προκαλείται κυρίως από την ορθοστασία.
• Παχυσαρκία: Το μεγαλύτερο μέρος του σωματικού σας βάρους μεταφέρεται στο μπροστινό μέρος του ποδιού σας κατά τη βάδιση. Τα επιπλέον κιλά αυξάνουν κατά πολύ τις πιθανότητες πτώσης των μεταταρσίων. Στην περίπτωση αυτή, συνιστάται η απώλεια βάρους προκειμένου να μειωθούν ή ακόμα και να εξαλειφθούν τα συμπτώματα.
• Ηλικία: Όσο αυξάνεται η ηλικία, τόσο αυξάνεται και η πιθανότητα μεταταρσαλγίας. Αυτό συμβαίνει καθώς το υποδόριο λίπος ατροφεί και τα μετατάρσια είναι περισσότερο εκτεθειμένα στη βάδιση και κατά συνέπεια στους κραδασμούς.
• Το νεύρωμα του Μόρτον: Η πάθηση επιφέρει υπερτροφία του νεύρου που βρίσκεται ανάμεσα στα δύο δάκτυλα. Προκαλεί έντονο πόνο και μούδιασμα κάτι που είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο για την πτώση του μεταταρσίου.

Ποια είναι τα συμπτώματα της πτώσης μεταταρσίων;

Τα συμπτώματα που χαρακτηρίζουν την πτώση μεταταρσίων μπορεί να περιλαμβάνουν:

Οξύ πόνο στο πέλμα, κυρίως στην περιοχή πίσω από τα δάχτυλα. Ο πόνος επιδεινώνεται όταν στέκεστε, τρέχετε ή περπατάτε. Τα συμπτώματα αυτά επιδεινώνονται ειδικά όταν περπατάμε χωρίς παπούτσια πάνω σε σκληρή επιφάνεια. Επιπλέον, μπορεί να αισθάνεστε μούδιασμα ή  μυρμήγκιασμα στα δάχτυλα των ποδιών. Τα συμπτώματα αυτά ελαττώνονται όταν το πόδι ξεκουράζεται. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν τέτοια συμπτώματα.

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Η διάγνωση της πτώσης μεταταρσίων περιλαμβάνει τα εξής στάδια:

• Ο γιατρός εξετάζει το πλήρες ιστορικό υγείας και τον τρόπο ζωής σας δίνοντας κυρίως έμφαση στις αθλητικές δραστηριότητες.
• Ακτινολογικές εξετάσεις για την απεικόνιση των οστών.
• Μαγνητική τομογραφία για να εξετασθεί η περίπτωση που υπάρχει νεύρωμα Μόρτον. Αποκαλύπτει περισσότερες πληροφορίες για τις βλάβες της περιοχής.
• Σπινθηρογράφημα οστών μόνο στην περίπτωση όπου η ακτινογραφία δεν καλύψει τον γιατρό.
• Πελματογράφημα για την διάγνωση των πιέσεων που ασκούνται στα πόδια.

Ποια είναι η θεραπεία της πτώσης μεταταρσίων;

Παρόλο που η πτώση μεταταρσίων δεν θεωρείται σοβαρή ασθένεια, είναι όμως πολύ ικανή να επηρεάσει άμεσα την καθημερινότητα του παθόντος. Γι’ αυτό το λόγο απαιτείται θεραπεία. Η μεταταρσαλγία μπορεί να αντιμετωπισθεί συντηρητικά. Στην προκείμενη φάση προτείνεται ξεκούραση, πάγος και χρήση κατάλληλων υποδημάτων με πέλματα που απορροφούν τους κραδασμούς.  Επίσης, η λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων μπορεί να βοηθήσει ώστε να ανακουφιστεί πιο άμεσα ο πόνος. Στην περίπτωση όμως, που τα συμπτώματα δεν υποχωρούν, προτείνεται η χειρουργική μέθοδος. Η χειρουργική αντιμετώπιση μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της διαδερμικής χειρουργικής των Κάτω Άκρων. Πρόκειται για μία ελάχιστα επεμβατική μέθοδο με εξαιρετικά μικρή τομή. Πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία. Είναι μία αρκετά φιλική επέμβαση για την αντιμετώπιση του προβλήματος αλλά και για τους γύρω ιστούς.

Μετεγχειρητικά, ο ασθενής είναι σε θέση να κινείται άμεσα και με ευκολία, με τη βοήθεια ενός ορθοπεδικού υποδήματος.

Ο Ορθοπεδικός Χειρουργός Λευτέρης  Ζαμπάκος είναι εξαιρετικά ειδικευμένος κι έμπειρος ώστε να αναλαμβάνει περιπτώσεις μεταταρσαλγίας. Εξειδικεύεται στην ελάχιστα επεμβατική χειρουργική και εστιάζει σε επεμβάσεις του άκρου ποδός. Για οποιαδήποτε απορία, επικοινωνήστε μαζί του και κλείστε το ραντεβού σας.

Οι αθλητικοί τραυματισμοί εμφανίζονται σε άτομα που ασχολούνται συστηματικά με τον αθλητισμό είτε σε ερασιτεχνικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο. Ο πιο συχνός λόγος επίσκεψης στον Ορθοπαιδικό είναι ο τραυματισμός του γόνατος. Αν οι κακώσεις δεν αντιμετωπιστούν σωστά μπορεί να επηρεάσουν τη σωματική μας δραστηριότητα.

Ποια είναι τα αίτια εμφάνισής τους;

Τα κύρια αίτια εμφάνισης είναι:

• Ατυχήματα
• Κακή προπονητική τεχνική
• Ακατάλληλος αθλητικός εξοπλισμός ή χώρος προπόνησης
• Ανεπαρκής προθέρμανση
• Υπερπροπόνηση

Τρόποι Πρόληψης

Οι αθλητικοί τραυματισμοί μπορούν να προλαμβάνονται ακολουθώντας βασικές αρχές, ώστε να εξασφαλίζετε ότι η δραστηριότητα σας δεν θα προκαλέσει κάποιο τραυματισμό.

• Σημαντικό ρόλο παίζει η σωστή προθέρμανση. Περιλαμβάνει 3 με 5 λεπτά χαμηλής έντασης δραστηριότητα, καθώς και διατάσεις
• Η διατήρηση ευκαμψίας. Οι διατάσεις στο ζέσταμα αλλά και στην αποθεραπεία βοηθούν στην πρόληψη των μυϊκών τραυματισμών που μπορούν να συμβούν
• Η σταδιακή εξάσκηση. Καλό είναι να ξεκινάτε την άσκηση με λίγη ένταση και βαθμιαία να την αυξάνετε.
• Η προετοιμασία είναι απαραίτητη. Θα πρέπει να έχετε τον κατάλληλο αθλητικό εξοπλισμό για κάθε άθλημα, ο οποίος να βρίσκεται σε καλή κατάσταση αλλά να κάνει και για το επίπεδό σας
• Θα πρέπει να ενυδατώνεστε συνεχώς. Το νερό αποτελεί το καλύτερο ποτό για τα σπορ και πρέπει να πίνετε και κατά τη διάρκεια της άσκησης αλλά και όλη τη μέρα
• Αποφύγετε τις ακρότητες. Καλό θα ήταν να μην ασκήστε έξω σε ακραίες καιρικές συνθήκες. Παρόλα αυτά εάν το κάνετε να φοράτε τα κατάλληλα ρούχα ώστε να διατηρείται σταθερή η θερμοκρασία του μυϊκού σας συστήματος
• Βασική είναι και η αποθεραπεία στο τέλος. Δεν πρέπει να παραλείπετε τις διατάσεις μετά την άσκηση. Μειώστε την ένταση της άσκησης ώστε ο παλμός της καρδιάς να επανέλθει στο φυσιολογικό

Οι πιο κοινοί αθλητικοί τραυματισμοί

Ρήξη Μηνίσκου

Η ρήξη μηνίσκου είναι ο συχνότερος τραυματισμός στο γόνατο. Συμβαίνει κατά τη στροφική κίνηση του λυγισμένου γόνατος, τα τάκλιν και τις απότομες αλλαγές κατεύθυνσης.

Ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου

Ο δεύτερος πιο συχνός τραυματισμός κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων  είναι η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Συμβαίνει συνήθως μετά από απότομη αλλαγή κατεύθυνσης ή ανώμαλη προσγείωση σε αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ. Το 50% των κακώσεων πρόσθιου χιαστού συνδέσμου συνοδεύονται και από άλλους τραυματισμούς, όπως για παράδειγμα στο χόνδρο ή στο μηνίσκο.

Ρήξη οπίσθιου χιαστού συνδέσμου

Είναι πολύ πιο σπάνιος τραυματισμός.  Ο οπίσθιος χιαστός σύνδεσμος τραυματίζεται όταν η πρόσθια επιφάνεια του γόνατος βρίσκεται σε κάμψη (λυγισμένο) και με φορά από εμπρός προς τα πίσω. Αυτό συμβαίνει συνήθως με ένα απευθείας χτύπημα μετά από τροχαίο ατύχημα ή κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων.

Ελεύθερα Σώματα

Τα ελεύθερα σώματα εντοπίζονται συνήθως σε άτομα που συμμετέχουν σε έντονες αθλητικές δραστηριότητες. Προκαλούν πόνο, πρήξιμο, έως και κλείδωμα άρθρωσης και γι’ αυτό είναι σημαντικό να αντιμετωπίζονται. Προέρχονται συνήθως από ανύποπτες χόνδρινες βλάβες που έχουν συμβεί στο παρελθόν.

Τραυματικές χόνδρινες βλάβες

Οι τραυματικές χόνδρινες βλάβες προκαλούνται από επαναλαμβανόμενους τραυματισμούς των αρθρικών επιφανειών. Εμφανίζεται σε άτομα με υψηλό επίπεδο δραστηριοτήτων με αποτέλεσμα την σύνθλιψη ή ακόμη και την απόσπαση τμημάτων του χόνδρου.

Ποιοι τρόποι θεραπείας ενδείκνυνται;

Συντηρητική θεραπεία

Οι αθλητικοί τραυματισμοί μερικές φορές αντιμετωπίζονται συντηρητικά ανάλογα τη σοβαρότητα του προβλήματος.  Μερικοί από τους τρόπους αντιμετώπισης είναι οι παρακάτω:

• Αποφόρτιση και τροποποίηση δραστηριοτήτων για ενδυνάμωση μυϊκού συστήματος
• Φυσικοθεραπείες
• Ορθοπεδικά πέλματα ειδικά κατασκευασμένα για τις ανάγκες του κάθε αθλητή ξεχωριστά

Χειρουργική Θεραπεία

Εάν αποτύχουν οι συντηρητικές θεραπείες και τα συμπτώματα παραμένουν, είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση. Η αρθροσκόπηση γόνατος παίζει σημαντικό ρόλο στην άμεση αντιμετώπιση και την ταχεία επάνοδο στις αθλητικές δραστηριότητες.

Η αρθροσκόπηση γόνατος είναι μια ελάχιστα επεμβατική χειρουργική θεραπεία και έχει πολλαπλά πλεονεκτήματα. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, τοποθετείται στην άρθρωση μια κάμερα μέσα από μια τομή 5 χιλιοστών. Έτσι ο Ορθοπαιδικός διακρίνει κάθε ενδοαθρική βλάβη με ακρίβεια. Επιπλέον, μέσα από μια δεύτερη οπή εισάγονται μικροσκοπικά εργαλεία για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Πλεονεκτήματα αρθροσκόπησης γόνατος

• Μικρότερες τομές στο δέρμα
• Ελάχιστος χρόνος αποκατάστασης
• Λιγότερος τραυματισμός στους ιστούς
• Μικρότερος μετεγχειρητικός πόνος
• Ταχύτερη ανάρρωση
• Άμεση επιστροφή στις καθημερινές αλλά και αθλητικές δραστηριότητες

Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον εξειδικευμένο Ορθοπαιδικό Χειρουργό Ελευθέριο Ζαμπάκο, προκειμένου να σας καθοδηγήσει στην κατάλληλη θεραπεία με βάση την πάθηση που αντιμετωπίζετε.

Τι είναι το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα;

Το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα αποτελεί ένα από τα πιο συνηθισμένα ορθοπαιδικά προβλήματα που εμφανίζονται στο χέρι και ταλαιπωρεί κυρίως γυναίκες μέσης ηλικίας, που βρίσκονται στην εμμηνόπαυσης ή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Προσβάλλει 3 φορές συχνότερα τις γυναίκες απ ότι στους άντρες.

Το μέσο νεύρο, όταν διέρχεται από τον καρπό στην παλάμη, βρίσκεται σε ένα χώρο, που από την ραχιαία πλευρά του έχει ένα οστεϊνο τοίχος και από την άλλη καλύπτεται από ένα ισχυρό σύνδεσμο. Τον χώρο αυτό τον μοιράζεται με 9 τένοντες. Λίγο να πρηστούν οι τένοντες ή η μεμβράνη που καλύπτει τον καρπιαίο σωλήνα, προκαλείται από συμπίεση του μέσου νεύρου στον καρπό.

Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου;

Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα οφείλεται στις έντονες, επαναλαμβανόμενες καθημερινές κινήσεις του καρπού, που εντείνουν το πρόβλημα, με αποτέλεσμα να προκαλείται μούδιασμα, πόνος και αδυναμία στο χέρι.

Τα συμπτώματα ξεκινούν συνήθως σταδιακά, χωρίς να προηγηθεί κάποιος τραυματισμός. Αυτό σημαίνει ότι ο ασθενής συχνά αργεί να αντιληφθεί ότι πάσχει από τη νόσο.

Βασικό σύμπτωμα αποτελεί η έντονη ενόχληση και ο πόνος στον αντίχειρα.

Τα συμπτώματα συνήθως κάνουν την εμφάνισή τους εντονότερα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Τα πρωινά συμπτώματα παρατηρούνται κυρίως σε δραστηριότητες, όπως η οδήγηση, η χρήση τηλεφώνου, το γράψιμο ή συγγραφή σε υπολογιστή.

Ποια είναι τα αίτια της νόσου;

Τα πλέον συνήθη αίτια που οδηγούν στην πρόκληση της νόσου είναι:

• Το σύνδρομο υπέρχρησης
• Έντονη δραστηριότητα των χεριών και κυρίως των δακτύλων
• Επαναλαμβανόμενες κινήσεις κάμψεως και πίεσης του καρπού όπως με το ποντίκι του υπολογιστή
• Ρευματοειδής αρθρίτιδα
• Παλαιότερα κατάγματα στον καρπό
• Ενδοκρινολογικές διαταραχές, όπως ο υπερθυρεοειδισμός ή οι ορμονικές διαταραχές μετά την εμμηνόπαυση και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
• Σακχαρώδης διαβήτης
• Ανατομικές ανωμαλίες
• Τοπικοί όγκοι και γάγγλια

Πως πραγματοποιείται η διάγνωση για το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα;

Ο ιατρός θα ζητήσει το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς. Στη συνέχεια ακολουθεί η εξέταση στο χέρι, η οποία περιλαμβάνει:

• έλεγχο για αδυναμία των μυών γύρω από τη βάση του αντίχειρα.
• δοκιμή για μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα των χεριών
• πίεση του μέσου νεύρου που προκαλεί μούδιασμα στα δάχτυλα
• δοκιμασίες αισθητικότητας στα δάχτυλα.
• Η απώλεια της αισθήσεως οδηγεί σε αδυναμία σταθερής σύλληψης, με αποτέλεσμα να πέφτουν αντικείμενα από το χέρι.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η πίεση στο μέσο νεύρο, δηλαδή το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα, δεν δίνει συμπτώματα σε όλα τα δάχτυλα του χεριού αλλά μόνο σε όσα νευρώνονται από το  εν λόγω νεύρο. Έτσι το μούδιασμα θα αφορά πάντα τα πρώτα 3 δάχτυλα του χεριού και το μισό παράμεσο.

Οι διαγνωστικές εξετάσεις περιλαμβάνουν ηλεκτροφυσιολογικές εξετάσεις, δηλαδή ηλεκτρομυογράφημα και ταχύτητα αισθητικής και κινητικής αγωγής, για να διαπιστωθεί η βαρύτητα του προβλήματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο γιατρός μπορεί να ζητήσει υπέρηχο της περιοχής ή και ακτινογραφία της πηχεοκαρπικής.

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία για το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα;

Η θεραπεία για τον σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Οι πιο ήπιες μορφές της νόσου αντιμετωπίζονται με νάρθηκες, ξεκούραση και αποφυγή κινήσεων κάμψεως του καρπού. Επίσης, η χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων ενισχύει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η εφαρμογή ψυχρού επιθέματος με μια παγοκύστη βοηθάει εξίσου.

Αν τα συμπτώματα επιμείνουν και η συντηρητική θεραπεία δεν αποβεί αποτελεσματική, οι ασθενείς παραπέμπονται για χειρουργική επέμβαση, με σκοπό την αποσυμπίεση του μέσου νεύρου. Η εγχείρηση πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία στην περιοχή του καρπού. Φέρει οριστική λύση του προβλήματος.

Σε σοβαρές και χρόνιες περιπτώσεις, η χειρουργική επέμβαση αποτελεί τη μόνη σίγουρη οδό. Συστήνεται άμεσα για να αποτρέψει μη αναστρέψιμες βλάβες στο νεύρο και κατ επέκταση στην λειτουργία των μυών του χεριού.

Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Ελευθέριος Ζαμπάκος έχει εκπαιδευτεί, μετεκπαιδευτεί και εξειδικευτεί στην Ελάχιστα Επεμβατική Ορθοπεδική Χειρουργική. Είναι Διευθυντής του Τμήματος  Ορθοπεδικής Χειρουργικής & Τραυματολογίας και Διευθυντής του Τμήματος Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής Κάτω Άκρων σε Κλινική των Αθηνών.

Εάν παρατηρήσετε κάποια από τα συμπτώματα, μην τα αμελήσετε. Επισκεφτείτε τον Ορθοπεδικό Χειρουργό Ελευθέριο Ζαμπάκο για την έγκαιρη αντιμετώπιση της νόσου.

Τι είναι ο εκτινασσόμενος δάκτυλος;

Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος αφορά σε δυσλειτουργία και πόνο στην κίνηση ενός δακτύλου, καθώς ο καμπτήρας τένοντας βρίσκει αντίσταση στην κίνησή του, κατά την κάμψη του δακτύλου, και όταν την ξεπερνά, εκτινάσσεται.

Η πάθηση αυτή οφείλεται είτε στην τοπική διόγκωση των τενόντων, είτε στην ανώμαλη ολίσθηση τους μέσα στο περίβλημά τους που λέγεται έλυτρο. Για τον λόγο αυτό ονομάζεται και στενωτική τενοντοελυτρίτιδα.

Μπορεί να προσβάλλει οποιονδήποτε άνθρωπο. Εμφανίζεται ωστόσο πιο συχνά σε γυναίκες ηλικίας από 40 ως 60 ετών. Τα δάκτυλα που μπορεί να προσβάλλει είναι συνήθως ο παράμεσος και ο αντίχειρας, και σε μικρότερο ποσοστό ο δείκτης και το μικρό δάκτυλο. Ο αντίχειρας αποτελεί το μόνο δάκτυλο που μπορεί να προσβληθεί και κατά τη βρεφική ηλικία. Στις περιπτώσεις αυτές χαρακτηρίζεται και ως συγγενής εκτινασσόμενο δάκτυλος.

Ποια είναι τα αίτια εμφάνισής του;

Τα αίτια εμφάνισης της πάθησης δεν είναι γνωστά. Αν και προσβάλλει κυρίως γυναίκες, μπορεί να εμφανιστεί και σε άνδρες. Ωστόσο, ασθενείς που πάσχουν από

• σύνδρομο υπέρχρησης
• καταπόνηση των χεριών από χειρωνακτική εργασία
• παλαιότερο τραυματισμό  στην περιοχή της παλάμης
• παθήσεις που διογκώνουν τους τένοντες και τα έλυτρα
• ρευματοειδή αρθρίτιδα
• διάφορες ορμονικές διαταραχές (εμμηνόπαυση, κύηση, υποθυρεοειδισμό κλπ.)
• ουρικό οξύ
• σακχαρώδη διαβήτη

είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν εκτινασσόμενο δάκτυλο.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ασθενείς που παρουσιάζουν εκτινασσόμενο δάκτυλο, μπορεί να εμφανίσουν και άλλα προβλήματα στους τένοντες του χεριού, όπως τενοντοελυτρίτιδα του DeQuervain ή και σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα.

Ποιες ομάδες πληθυσμού μπορεί να προσβληθούν;

Η πάθηση συναντάται πιο συχνά σε :

• γυναίκες
• χειρωνάκτες
• ασθενείς με διαβήτη
• ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα
• ρευματοειδή αρθρίτιδα
• ασθενείς με σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα
• ασθενείς με σύνδρομο DeQuervain’s
• ασθενείς με σύνδρομο Dupuytren’s

Ποια είναι τα συμπτώματα του εκτινασσόμενου δακτύλου;

Τα κύρια συμπτώματα της πάθησης είναι το αίσθημα κλειδώματος του δακτύλου κατά την κάμψη, το οποίο συνοδεύεται συχνά από έντονο πόνο και ευαισθησία. Σε ορισμένες περιπτώσεις ενδέχεται να εμφανιστεί και επώδυνος όζος.

Πώς γίνεται διάγνωση;

Η διάγνωση πραγματοποιείται μέσω λήψης τους ιατρικού ιστορικού του ασθενούς και της σωστής κλινικής εξέτασης από τον υπεύθυνο ορθοπεδικό.

Παράγοντες κινδύνου

Οι παράγοντες που εγκυμονούν τον κίνδυνο ανάπτυξης εκτινασσόμενου δακτύλου είναι:

• Τραυματισμός στην παλάμη.
• Εργασίες και ασχολίες που περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενες κινήσεις δακτύλων ή καρπού
• Παθήσεις όπως σακχαρώδης διαβήτης ή ρευματοειδή αρθρίτιδα
• Το φύλο

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία για τον εκτινασσόμενο δάκτυλο;

Η αντιμετώπιση του εκτινασσόμενου δακτύλου διακρίνεται σε συντηρητική και χειρουργική. Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει ανάπαυση και αντιφλεγμονώδη. Σε περίπτωση που η ανάπαυση δεν φέρει κάποιο αποτέλεσμα, τότε ο Θεράπων ιατρός μπορεί να προτείνει ανάλογα με την βαρύτητα των συμπτωμάτων την ενέσιμη θεραπεία. Βιβλιογραφικά έχει καταγραφεί ότι η ενέσιμη θεραπεία έχει επιτυχία στις αρχόμενες περιπτώσεις εκτινασσόμενου δακτύλου, σε ποσοστό άνω του 70%.

Η χειρουργική αντιμετώπιση απευθύνεται στις περιπτώσεις που δεν ανταποκρίνονται στη θεραπεία ή υποτροπιάζουν.

Η επέμβαση πραγματοποιείται με χρήση τοπικής αναισθησίας. Δεν απαιτείται νοσηλεία του ασθενούς στην κλινική. Η κινητικότητα των δακτύλων ανακτάται άμεσα. Τα ράμματα αφαιρούνται 2 εβδομάδες μετά την επέμβαση. Η επιστροφή στην εργασία πραγματοποιείται όταν θρέψει το χέρι, περίπου 2-4 εβδομάδες μετά την επέμβαση, πάντα ανάλογα το επάγγελμα του ασθενούς.

Πρόληψη

Η πρόληψη αφορά σε μειωμένη χρήση του δακτύλου. Σε περίπτωση δυσκαμψίας ή οιδήματος στα δάκτυλα, το χέρι θα πρέπει να ξεκουράζεται. Οι εναλλαγές ανάμεσα στις δραστηριότητες μπορούν να αποτρέψουν την δημιουργία φλεγμονής στα δάκτυλα.

Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Ελευθέριος Ζαμπάκος είναι άρτια εκπαιδευμένος και διαθέτει μεγάλη εμπειρία στην Ελάχιστα Επεμβατική Ορθοπεδική Χειρουργική. Σήμερα, είναι Διευθυντής του Τμήματος  Ορθοπαιδικής Χειρουργικής και Τραυματολογίας και Διευθυντής του Τμήματος Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής Κάτω Άκρων σε Κλινική των Αθηνών.

Ο εξειδικευμένος γιατρός βρίσκεται στη διάθεση σας για να σας συμβουλεύσει και καθοδηγήσει στην οριστική αντιμετώπιση του προβλήματός σας.

[question_page]
[question position=”1″][ask]

Τι είναι το Κότσι του Ράφτη;

[/ask] [answer] Ως Κότσι του ράφτη ορίζεται η διόγκωση στην κεφαλή του 5ου μεταταρσίου. Η διόγκωση αυτή οδηγεί σε χρόνιο πόνο και ερεθισμό. Λόγω της διόγκωσης, οι ασθενείς δυσκολεύονται να βρουν παπούτσια, ενώ συχνά παρατηρείται έντονα αντιαισθητική παραμόρφωση της περιοχής. Πήρε την ονομασία του από την εποχή που οι ράφτες καθόντουσαν με τις ώρες σταυροπόδι με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σκληρίες στην περιοχή του μικρού δακτύλου του ποδιού τους. Η αγγλική του ονομασία είναι bunionette.

Σύμφωνα με έρευνα, το κότσι του ράφτη εμφανίζεται μόλις στο 4% του πληθυσμού, σε αντίθεση με το 39% που εμφανίζει κότσι στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού. [/answer][/question]

Ποια συμπτώματα εμφανίζει το κότσι του ράφτη;

Τα κύρια συμπτώματα της πάθησης είναι:

• Χρόνιος πόνος
• Ερεθισμός
• Κάλος λόγω της τριβής που υπάρχει.

[question position=”2″][ask]

Ποιες ομάδες του πληθυσμού είναι πιο ευάλωτες;

[/ask] [answer] Στις ομάδες του πληθυσμού που είναι πιθανόν να εμφανίσουν κότσι του ράφτη ανήκουν οι εξής:

• Οι γυναίκες (παραμόρφωση μπορεί να υπάρχει και στα δύο πόδια)
• Άτομα με πλατύ πόδι
• Άτομα που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη
• Άτομα με αγγειολογικά προβλήματα
• Άτομα με χρόνιο τραυματισμό της περιοχής
• Άτομα με ανατομικές ιδιαιτερότητες του 5ου μεταταρσίου

Πολλές φορές εμφανίζεται σε συνδυασμό με άλλες παραμορφώσεις του πρόσθιου άκρου ποδός, ενώ είναι πιθανό να εμφανιστεί μετά από χειρουργείο για πτώση μεταταρσίων. [/answer][/question]

Πότε εμφανίζεται το κότσι του ράφτη;

Το κότσι του ράφτη εμφανίζεται ως αποτέλεσμα των λάθος παπουτσιών και της κληρονομικότητας. Οι ασθενείς συνήθως αργούν να συμβουλευτούν τον γιατρό τους για την αντιμετώπιση του προβλήματός. Τον πόνο και τη σκληρία πολλές φορές συνοδεύει και έντονη παραμόρφωση της πάσχουσας περιοχής.

Ποια είναι η αντιμετώπιση που προτείνεται για το κότσι του ράφτη;

Ο Ορθοπεδικός είναι ο αρμόδιος γιατρός για να συμβουλεύσει τον ασθενή σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος. Πρωταρχικός στόχος είναι η μείωση του πόνου που μπορεί να επιτευχθεί μέσω κάποιου νάρθηκα σιλικόνης, μαλακών και άνετων παπουτσιών, ακόμα και παγοθεραπείας ή φαρμακευτικής αγωγής. Οι προαναφερθείσες λύσεις συγκαταλέγονται στη συντηρητική θεραπεία. Αν τα συμπτώματα επιμείνουν ή επιδεινωθούν τότε συνίσταται η χειρουργική αντιμετώπιση.

[question position=”3“][ask]

Η ελάχιστα επεμβατική χειρουργική αντιμετώπιση

[/ask] [answer] Την πιο σύγχρονη και με οριστική λύση μέσω χειρουργικής αντιμετώπισης αποτελεί η ελάχιστα επεμβατική τεχνική. Μέσω της συγκεκριμένης τεχνικής έχουμε άμεση κινητοποίηση, λιγότερη αιμορραγία, λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο, άμεση έξοδο από το νοσοκομείο και ταχύτερη αποκατάσταση. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης είναι πιθανόν να διορθωθούν παράλληλα και άλλες παραμορφώσεις στο πόδι.

Η επέμβαση γίνεται με περιοχική αναισθησία. Μετεγχειρητικά δεν απαιτούνται πατερίτσες ή γύψος παρά μόνο η χρήση ειδικού μετεγχειρητικού υποδήματος. Η επέμβαση δεν απαιτεί παραμονή στο νοσοκομείο και ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει σπίτι του αυθημερόν, όπου μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί με μεγάλη άνεση. [/answer][/question]

[question position=”4“][ask]

Εκπαίδευση και Εξειδίκευση για τον Ορθοπεδικό Χειρουργό Ελευθέριο Ζαμπάκο

[/ask] [answer] Ο Ορθοπεδικός Χειρουργός Ελευθέριος Ζαμπάκος έχει εκπαιδευτεί, μετεκπαιδευτεί και εξειδικευτεί στην Ελάχιστα Επεμβατική Ορθοπεδική Χειρουργική των Κάτω Άκρων. Ταξιδεύει συχνά στο εξωτερικό για να ενημερώνεται για τις τελευταίες τεχνικές ελάχιστα επεμβατικής ορθοπεδικής χειρουργικής και συντηρητικής θεραπείας, ώστε να μπορεί να προσφέρει στους ασθενείς του οριστική θεραπεία κατά των παραμορφώσεων των δακτύλων.

Επισκεφτείτε τον Ορθοπεδικό Χειρούργο Ελευθέριο Ζαμπάκο για την έγκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματός σας. [/answer][/question]

[/question_page]

Το Νεύρωμα Morton, είναι η πάθηση που παρατηρείται στα δακτυλικά νεύρα του άκρου ποδός. Πρόκειται για φλεγμονή ή διόγκωση του νεύρου, δηλαδή νεύρωμα, και όχι για όγκο. Η ονομασία του προήλθε από τον Thomas G.Morton, ο οποίος το περιέγραψε το 1876.

Το νεύρωμα παρατηρείται συνήθως στο 3^ο και σπανιώτερα στο  2^ο ή  4^ο μεσοδακτύλιο διάστημα του άκρου ποδός. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Έντονο πόνο στην περιοχή που να προτρέπει να αφαιρέσουμε το παπούτσι μας
• Κάψιμο ανάμεσα στα δάκτυλα
• Μούδιασμα στα δάκτυλα

Ποια αίτια οδηγούν στην εμφάνιση νευρώματος Morton;

Τα αίτια δεν είναι σαφή, αλλά θεωρούνται παρόμοια με της μεταταρσαλγίας, όπου αυξάνεται η τάση και η πίεση στα νεύρα των δακτύλων και τελικά προκαλεί τον τραυματισμό τους. Επιπλέον, τα στενά παπούτσια συχνά συνδέονται με την πάθηση αυτή.

Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν νεύρωμα Μόρτον σε σχέση με τους άνδρες, δεδομένου του ότι συνδέεται άμεσα με τα ψηλοτάκουνα παπούτσια. Επίσης, τα κακής ποιότητας παπούτσια που δεν εφαρμόζουν καλά στο πόδι δεν θα πρέπει πλέον να χρησιμοποιούνται.

Η διάγνωση του νευρώματος Morton γίνεται είτε κλινικά με δοκιμασίες συμπίεσης του νεύρου είτε μέσω υπερηχογραφήματος ή μαγνητικής τομογραφίας.

Συντηρητική αντιμετώπιση νευρώματος Morton

Η αντιμετώπιση του νευρώματος Morton μπορεί να γίνει συντηρητικά και αν δεν υπάρξει βελτίωση, την οριστική λύση δίνει η χειρουργική αντιμετώπιση. Μέρος της συντηρητικής θεραπείας αποτελούν οι ασκήσεις διάτασης.

Η ειδική τοποθέτηση των ενθεμάτων ή ειδικά ορθοπεδικά παπούτσια είναι πολύ σημαντικά και βοηθούν στη μείωση του φορτίου των μεταταρσίων. Τα ειδικά ενθέματα ή ειδικά πέλματα τοποθετούνται και στα 2 πόδια, με σκοπό τη συμμετρική στήριξη κατά τη βάδιση. Η ανακούφιση ξεκινάει μέσα σε λίγες μέρες από τη χρήση των ειδικών πελμάτων και ο πόνος μπορεί να εξαλειφθεί μετά από μερικές εβδομάδες. Εναλλακτικές λύσεις αποτελούν οι ενέσεις κορτιζόνης και ο χημικός καυτηριασμός του νεύρου.

Χειρουργική αντιμετώπιση νευρώματος Morton

Στη χειρουργική αντιμετώπιση ανήκουν η νευρόλυση, δηλαδή η αποσυμπίεση και απελευθέρωση του νεύρου, η νευρεκτομή και η μικροχειρουργική αφαίρεση του νευρώματος Morton.

Η διαδικασία της χειρουργικής νευρόλυσης μπορεί να πραγματοποιηθεί με εξαιρετικά αποτελέσματα με ελάχιστα επεμβατική διαδερμική τεχνική. Η ελάχιστα επεμβατική διαδερμική αντιμετώπιση έχει σαν αποτέλεσμα τη διατήρησης του νεύρου και της αισθητικότητας στην περιοχή, λιγότερη αιμορραγία και πόνο και ταχύτερη αποκατάσταση.

Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Ελευθέριος Ζαμπάκος έχει εκπαιδευτεί, μετεκπαιδευτεί και εξειδικευτεί στην Ελάχιστα Επεμβατική Ορθοπεδική Χειρουργική των Κάτω Άκρων. Ενημερώνεται συνεχώς για τις τελευταίες τεχνικές της ελάχιστα επεμβατικής ορθοπεδικής χειρουργικής και συντηρητικής θεραπείας, με σκοπό να προσφέρει στους ασθενείς του τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.

Εάν παρατηρήσετε κάποια από αυτά τα συμπτώματα, μην τα αμελήσετε. Επισκεφτείτε τον Ορθοπεδικό Χειρούργο Ελευθέριο Ζαμπάκο για την έγκαιρη αντιμετώπισή τους.