Χωρίς κατηγορία

Επειδή υπάρχει μεγάλη σύγχυση ανάμεσα στην ορθή γραφή της ορθοπαιδικής  ή ορθοπεδικής, σαν αναφορά, παραθέτω απόσπασμα από το βιβλίο του καθηγητή Π. Συμεωνίδη σχετικά με την ετυμολογία του όρου.

Ορθοπεδική ή Ορθοπαιδική

Το όνομα Ορθοπαιδική εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στη διεθνή βιβλιογραφία το 1741. Το σχημάτισε ο Γάλλος ιατρός Nicolas Andry (1658-1742), καθηγητής στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων από τις ελληνικές λέξεις “Ορθός” και “Παιδίον” (ίσιο παιδί) και το παρουσίασε στο βιβλίο του “Trafficking of orthopedics or the art of preventing and correcting deformities in the children of the body “” Πραγματεία περί ορθοπαιδικής ή τέχνη της προλήψεως και διορθώσεως των σωματικών δυσπλασιών (ή παραμορφώσεων) στα παιδιά. ” Η ακριβής αναφορά στο βιβλίο αυτό για το όνομα έχει ως εξής: “The title in question, Orthopaedics, I have formed from two Greek words namely Orthos which verit say Droix and paidion, which means Εnfant” . Το όνομα αυτό έγινε αποδεκτό προοδευτικά από όλα σχεδόν τα κράτη και σιγά σιγά επεκτάθηκε και στους ενήλικες. Ειδικά η Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπαιδικών Χειρουργών, η μεγαλύτερη στον κόσμο (αριθμεί περίπου είκοσι χιλιάδες μέλη) πέραν της αποδοχής του ονόματος Ορθοπαιδική, τοποθέτησε στο κέντρο του εμβλήματός της τις λέξεις “Ορθόν Παιδίον” με ελληνικούς χαρακτήρες. Το έμβλημα αυτό αποτυπώνεται στο εξώφυλλο εκατοντάδων βιβλίων ή εντύπων που εκδίδει, αλλά και στις τεράστιες αφίσες που εκθέτει στα ετήσια συνέδριά της. Στην Ελλάδα το όνομα Ορθοπαιδική βρέθηκε να γράφεται με ε από το “Ορθός” και “Πέδη” (τροχοπέδη) αλλάζοντας την ιστορική του ετυμολογία και προέλευση. Πουθενά δεν αναφέρεται πότε, πώς και από ποιους έγινε αυτή η αλλαγή, οπωσδήποτε όμως δεν έγινε από κανένα συλλογικό όργανο και βεβαίως ούτε από τον κ. Χρυσοσπάθη, πρώτο Έλληνα καθηγητή Ορθοπαιδικής, ο οποίος απλώς το δέχθηκε, αν και δεν συμφωνούσε με την προέλευση από το “Ορθός” και “Πέδη.” Προτιμούσε το όνομα “Ορθωτική.”

Φαίνεται λοιπόν ότι μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα το όνομα Ορθοπαιδική εγράφετο με αι, όπως αναφέρεται στο λεξικό “Ιατρική” του υφηγητή της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Καρυοφύλλη (Β’ τόμος, σελίδα 370 έκδοση 1896) και επιβεβαιώνεται από τον καθηγητή Ι. Χρυσοσπάθη στο βιβλίο του “Ορθοπεδική” (έκδοση 1932 σελίδα 5) με τη φράση “δι ό και απεκάλεσεν ταύτην ο Andry” Ορθοπαιδική “εκ του” Ορθός “και” Παις “” και συνεχίζει “το όνομα αυτό του ημετέρου κλάδου διετηρήθη μέχρι των ημερών ημών (αρχές του 20ου αιώνα). ” Είναι λοιπόν λίαν πιθανόν, ότι ένας από τους ελάχιστους Έλληνες Ορθοπαιδικούς, που σπούδαζαν τότε κυρίως στη Γαλλία, να μετέφεραν το όνομα “Ορθοπεδική” στα ελληνικά με ε από το Γαλλικό του Andry “Orthopaedics” χωρίς να λάβουν υπόψη τους ότι το γαλλικό é, όπως αναφέρεται στο λεξικό του καθηγητού Γ. Μπαμπινιώτη (σελίδα 1728) αποδίδει το ελληνικό αι όπως Pediatric παιδιατρική, pedagogy: παιδαγωγική, pederasty: παιδεραστία κ.ά. Και εκ των υστέρων αναζητήσαν ρίζες στην ελληνική γλώσσα για να το στηρίξουν. διότι είναι παράδοξο, εκείνοι που άλλαξαν την ονομασία “Ορθοπαιδική” σε “Ορθοπεδική” επειδή δεν τους ικανοποιούσε, να μη δημιούργησαν ένα καινούργιο διαφορετικό όνομα, πιο αντιπροσωπευτικό κατά τη γνώμη τους, αλλά να πήραν το ιστορικό όνομα και να αλλοίωσαν την ετυμολογία του αφήνοντας το φωνητικά ακριβώς το ίδιο. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 εκδηλώθηκε σε διεθνές επίπεδο μία τάση αλλαγής του ονόματος “Ορθοπαιδική” σε “Ορθοχειρουργική” – “Orthosurgery” κατά το “Neurosurgery” – “Νευροχειρουργική” ή “Bone Surgery” με διάφορα επιχειρήματα και δημοσιεύσεις (Kirkup 1991 & 1993 ). Η σκέψη μήπως γίνει εκμετάλλευση από τους κύκλους αυτούς του εξωτερικού, της αδικαιολόγητης αλλαγής του ονόματος “Ορθοπαιδική” σε “Ορθοπεδική” στην Ελλάδα από το αρχικό του Andry έφερε στο προσκήνιο το ζήτημα

Η γενική συνέλευση της Πανελλήνιας Ορθοπαιδικής Εταιρείας (ΕΕΧΟΤ), μετά από εισήγηση πολλών καθηγητών Ορθοπαιδικής Ελληνικών Πανεπιστημίων και ύστερα από πολλές συζητήσεις, αφού ζήτησε τη γνώμη τριών καθηγητών γλωσσολογίας από τα Πανεπιστήμια Αθηνών και Θεσσαλονίκης, αποδέχθηκε το 1997 την επαναφορά του ονόματος “Ορθοπαιδική” στις ιστορικές του ρίζες γράφοντας το με αι, όπως ακριβώς το σχημάτισε το 1741 Nicolas Andry ο καθηγητής από τις ελληνικές λέξεις “Ορθόν Παιδίον.” Συμπερασματικά μπορεί να λεχθεί ότι το θέμα δεν είναι ποιο από τα δύο ονόματα είναι ετυμολογικά σωστό ή ποιο καλύπτει περισσότερο το αντικείμενο της Ορθοπαιδικής σήμερα. Και τα δύο ονόματα είναι σωστά και τα δύο δεν καλύπτουν πλήρως όλο το φάσμα της Ορθοπαιδικής σήμερα. Το θέμα είναι καθαρά ιστορικό και η απόφαση της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ορθοπαιδικής και Τραυματολογίας να γράψει το όνομα “Ορθοπαιδική” με αι δεν σημαίνει αλλαγή ονόματος, αλλά επαναφορά του ονόματος στις ιστορικές του ρίζες όπως το πρωτοσχημάτισε ο καθηγητής N. Andry το 1741.
Θα ήταν τραγικό ένας καθηγητής από άλλη χώρα, να δίνει πριν από 260 χρόνια ελληνικό όνομα σε ένα καινούργιο κλάδο της ιατρικής, τιμώντας την ελληνική γλώσσα όταν δεν υπήρχε ελληνικό κράτος, το όνομα αυτό να γίνεται αποδεκτό από τις Ορθοπαιδικές Εταιρείες όλου σχεδόν του κόσμου και η Ελληνική Ορθοπαιδική Εταιρεία να απεμπολεί την τιμή αλλάζοντας μόνο αυτή το όνομα.

Θεσσαλονίκη, Δεκέμβριος 2002

Παν. Π. Συμεωνίδης

Καθηγητής – Ακαδημαϊκός (ΑΜ)

Πρόεδρος του Κολεγίου Ελλήνων Ορθοπαιδικών Χειρουργών”

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Kirkup JR. Nicolas Andry and 250 years of Orthopaedy. Editorial. J Bone Joint Surg (Br) 1991, 73B: 361-2
2. Kirkup JR. “Orthopaedy” “Orthopaedics” or “Orthosurgery.” British Orhopaedic News. Spring 1993 – London
3. Βαρβαρούσης Α. Ιστορία της Ορθοπαιδικής Παρισιάνος 2001 – Αθήνα
4. Γερμάνης Ι. Προσωπική Επικοινωνία
5. Ηλιόπουλος ΚΣ. Οι πρωτοπόροι της Ορθοπεδικής. 1991 σελ 197 – Αθήνα
6. Καπετάνος ​​Γ. Πρόλογος. Ορθοπαιδική: 1994
7. Μαλίζος Κ. Προσωπική Επικοινωνία
8. Μπαμπινιώτης Γ. Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας σελ 1998. 1287 – Αθήνα
9. Πουρνάρας Ι. Επιστολή: Ορθοπαιδική: 1994 σελ. 17-18
10. Σουκάκος Π. Προσωπική Επικοινωνία
11. Συμεωνίδης Π. Πρόλογος.Ορθοπεδική: 1984 University Studio Press – Θεσσαλονίκη
12. Συμεωνίδης Π. Επιστολές. Ορθοπαιδική: 1994 σελ. 13-15
13. Χαρτοφυλακίδης Γ. Επιστολή. Ορθοπαιδική: 1994 σελ. 15
14. Χρυσοσπάθης Ι. Ορθοπεδική: 1932 σελ. 6 – Αθήνα”

[question_page]

[question position=”1″]

[ask] Τι είναι το κότσι;[/ask]

Τα κότσια είναι μια διαταραχή του άξονα του μεγάλου δακτύλου του ποδιού που συνήθως συνοδεύεται και από διόγκωση της άρθρωσης του δακτύλου.

[answer] Σχηματίζεται τόσο από τα οστά του πρώτου δακτύλου του ποδιού όσο και από τον ορογόνο θύλακο που καλύπτει την πρώτη μεταταρσοφαλαγγική άρθρωση.

Καθώς το κότσι μεγαλώνει, η άρθρωση αρχίζει να προεξέχει προς την εσωτερική πλευρά του ποδιού, με αποτέλεσμα να τρίβεται πάνω στα παπούτσια. Συνήθως τα κότσια συνοδεύονται από στροφή του δακτύλου καθώς και από παραμόρφωση με σφυροδακτυλία του δεύτερου δακτύλου, ενώ όχι σπάνια συνυπάρχουν και κάλοι πάνω στο ίδιο το κότσι ή στους άλλους δακτύλους του ποδιού. [/answer][/question]

[question position=”2″]

[ask] Ποια είναι τα αίτια που οδηγούν στην εμφάνισή του; [/ask]

[answer] Η ακριβής αιτία της εμφάνισής του είναι αμφιλεγόμενη. Τα κότσια εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες σε αναλογία 9 προς 1. Μελέτες δείχνουν ότι το 88% των γυναικών φορούν στενά παπούτσια και από αυτές το 55% έχουν κότσια. Κύριο ρόλο παίζει η εμβιομηχανική αστάθεια του άκρου ποδός, καθώς η ασυμμετρία δυνάμεων που ασκούνται από τους τένοντες ή από τη φόρτιση στους δακτύλους, μπορούν σε βάθος χρόνου να οδηγήσουν σε μόνιμη παραμόρφωση. Η αρθρίτιδα και η κληρονομικότητα επίσης παίζουν σημαντικό ρόλο στην εμφάνισή τους, καθώς έχει διαπιστωθεί βλαισός μέγας δάκτυλος σε πρωτόγονες αφρικανικές φυλές που δεν φόρεσαν ποτέ παπούτσια, ενώ συχνή είναι η εμφάνιση του βλαισού μέγα δακτύλου και σε μέλη της ίδιας οικογένειας με πρώτου βαθμού συγγένεια.
Η παρατεταμένη χρήση στενών και ακατάλληλων υποδημάτων θεωρείται από πολλούς ότι μπορεί να συνεισφέρει στην εμφάνιση του βλαισού μέγα δακτύλου, καθώς διογκώνει την εμβιομηχανική αστάθεια. Ακατάλληλα θεωρούνται συνήθως τα παπούτσια με στενή μύτη και ψηλό τακούνι που συμπιέζουν τους δακτύλους σε μια μη φυσιολογική θέση.
Γενικά τα κότσια που δεν είναι επώδυνα δεν χρειάζονται χειρουργική διόρθωση. Αλλά η συντηρητική αντιμετώπιση δεν μπορεί να αναστρέψει τις οστεοαρθριτικές βλάβες στις αρθρώσεις των δακτύλων.
Το πρώτο μέτρο για την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι η αλλαγή σε πιο άνετα και μαλακά παπούτσια, με στρογγυλό πρόσθιο τμήμα που δεν συμπιέζουν τους δακτύλους. Τα αποτελέσματα δεν είναι μακροπρόθεσμα, αλλά πολλές φορές είναι η καλύτερη λύση, ειδικά αν συνυπάρχουν και άλλα προβλήματα υγείας που δεν επιτρέπουν τη χειρουργική αντιμετώπιση.
Η εφαρμογή ορθοπεδικών βοηθημάτων περιορίζεται στα αρχικά στάδια του προβλήματος, καθώς θα πρέπει να διατηρείται κάποιος βαθμός ευκαμψίας του δακτύλου, ώστε να μπορεί να επιτευχθεί διόρθωση.
Αν τα κότσια είναι επώδυνα ή οι διπλανοί δάκτυλοι έχουν αρχίσει και αυτοί να παραμορφώνονται, τότε συνήθως η αποτελεσματικότερη λύση είναι η χειρουργική διόρθωση. [/answer][/question]

[question position=”3″]

[ask] Ποιοι ασθενείς είναι κατάλληλοι για χειρουργική διόρθωση; [/ask]

[answer]

• Εντονο πόνο στα πόδια, που περιορίζει τις καθημερινές τους δραστηριότητες.
• Χρόνιο ερεθισμό και πρήξιμο της μεταταρσοφαλαγγικής άρθρωσης του μεγάλου δακτύλου, που δεν βελτιώνεται με ανάπαυση ή φάρμακα.
• Αξονική παραμόρφωση του δακτύλου ή εφίππευση δακτύλων.
• Νευραλγία από παγίδευση νεύρων.
• Δυσκαμψία του μεγάλου δακτύλου (αδυναμία να το λυγίσετε ή να το τεντώσετε).
• Πόνο παρά τη χρήση μαλακών ή ειδικών ορθοπεδικών υποδημάτων.
• Σφυροδακτυλίες.
• Χρόνια φλεγμονή, θυλακίτιτδα ή τενοντίτιδες της κεφαλής του 1ου μεταταρσίου. [/answer][/question]

[question position=”4″]

[ask] Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση για το κότσι; [/ask]

[answer] Η διάγνωση συνήθως είναι εύκολη λόγω της παραμόρφωσης. Ετσι ο έλεγχος αποσκοπεί στον αποκλεισμό συστηματικών παθήσεων, όπως ρευματοειδούς αρθρίτιδας, ή μεταβολικών νοσημάτων όπως ουρική αρθρίτιδα.
Οι ακτινογραφίες του άκρου ποδός μάς βοηθούν να εκτιμήσουμε το μέγεθος της παραμόρφωσης και να επιλέξουμε την κατάλληλη τεχνική αντιμετώπισης.
Η επέμβαση όμως δεν θα σας επιτρέψει να φορέσετε μικρότερο νούμερο παπούτσι ή παπούτσια με μύτη και ψηλό τακούνι. Συνολικά θα χρειαστείτε περίπου 6 μήνες μέχρι τα πόδια σας να ξεπρηστούν πλήρως και να μπορείτε να φοράτε παπούτσια με φυσιολογικό τακούνι.

Στον αντίποδα, αντένδειξη στη χειρουργική αντιμετώπιση αποτελούν:

• Εκτεταμένη περιφερική αγγειοπάθεια, κυρίως στον άκρο πόδα.
• Η ενεργός φλεγμονή.
• Η σηπτική αρθρίτιδα.
• Η απουσία πόνου.
• Ιστορικό εμφράγματος του μυοκαρδίου στο τελευταίο εξάμηνο.
• Η γενικότερη επιβαρημένη κλινική εικόνα του ασθενούς. [/answer][/question]

[/question_page]

Σίγουρα, τα αποτελέσματα της δεν τα διαπιστώνεις μόνο στην ομορφιά και την υγεία σου. Η ενασχόληση με την άσκηση μπορεί να σου διδάξει μαθήματα που εφαρμόζονται και στη ζωή σου.
Συνεργάστηκε η Φρόσω Πατσού, MSc ψυχολόγος-αθλητική ψυχολόγος, επιστημονική συνεργάτις Εθνικής Ομάδας Στίβου (www.idealpsychology.gr).

1. Oι θετικές συνήθειες σου φτιάχνουν τη διάθεση

Όταν βάζεις την άσκηση στη ζωή σου, γρήγορα συνηθίζεις να αντιμετωπίζεις τα πράγματα με χαμόγελο. Ο λόγος; «Οι ενδορφίνες που παράγεις σε κάνουν να νιώθεις όμορφα. Συνήθισε στην ιδέα ότι οι άλλοι θα αναρωτιούνται για την καλή διάθεση που θα δείχνεις καθημερινά» λέει η Φρόσω Πατσού, MSc ψυχολόγος-αθλητική ψυχολόγος.

2. Το παν στην καθημερινότητα είναι η ισορροπία

Μέσα σε μια δύσκολη εβδομάδα δεν μπορείς να σκέφτεσαι συνεχώς πόσες θερμίδες έφαγες ή με ποιον τρόπο θα κάψεις το γλυκό που σε κέρασαν. Το ζητούμενο δεν είναι η σπαρτιατική πειθαρχία αλλά η προσπάθεια να μην ξεφεύγεις συνεχώς και να κάνεις κάθε μέρα τις καλύτερες επιλογές για σένα.

3. Χρειάζεται να αναπτύξεις ανθεκτικότητα

Μπορεί κάποιες φορές όλα να πηγαίνουν στραβά. Προσπάθησε να παραμείνεις σταθερή στο πρόγραμμά σου και μην αφήσεις τις ατυχίες να σε πτοήσουν. Μη σταματάς να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου ότι η εγκατάλειψη είναι η εύκολη λύση. Μην την προτιμήσεις.

4. Ο στόχος είναι να βελτιώσεις τον εαυτό σου

Η άσκηση δεν είναι πολυτέλεια ούτε μόδα. Είναι η υγεία σου, η καλή σου διάθεση, η εξωτερική και εσωτερική ομορφιά σου. Μην προσπαθείς απλώς να βρεις χρόνο για να αθληθείς. Μετάτρεψε τη γυμναστική σε στόχο και απόλαυσέ την.

5. Αυτό που μετράει είναι η ποιότητα, όχι η ποσότητα

Δε χρειάζεται να ξοδεύεις άπειρες ώρες στο γυμναστήριο. Αρκούν και τα 30 λεπτά σωστά συνδυασμένης άσκησης τη μέρα για να έχεις εξαιρετικά αποτελέσματα. Το ίδιο ισχύει και στη ζωή: Το να έχεις ένα πλήθος από υλικά αγαθά δε θα σου εξασφαλίσει απαραίτητα ευτυχία. Ωστόσο η ποιότητα των ανθρώπων και των εμπειριών που απαρτίζουν τη ζωή σου θα σου χαρίσει την ευτυχία.

6. Εσύ είσαι η προτεραιότητά σου

Εάν ακολουθείς σωστή διατροφή και φροντίζεις να γυμνάζεσαι τακτικά, είναι γιατί αυτά τα δύο μαζί εξασφαλίζουν καλή διάθεση και ψυχική ισορροπία. Έτσι, φροντίζεις τον εαυτό σου, ώστε να μπορείς να φροντίσεις και τους ανθρώπους για τους οποίους νοιάζεσαι.

7. Αποδέξου το λάθος, διόρθωσέ το και προχώρα μπροστά!

Λάθος προπόνηση, λάθος διατροφή, λάθος στόχος… Αποδέξου ότι κάποιες επιλογές μπορεί να μην ήταν οι σωστές και άδραξε την ευκαιρία να διορθωθείς και να γίνεις καλύτερη μέσα από αυτή την εμπειρία. Ωστόσο, να θυμάσαι πάντα ότι η επανάληψητου ίδιου λάθους δεν επιτρέπεται.

8. Μη φοβάσαι τη δέσμευση

«Για να πετύχεις κάτι, πρέπει να το πιστέψεις και να δεσμευτείς σ’ αυτό» συμβουλεύει η ειδικός. Προσπάθησε όσο πιο πολύ μπορείς να ακολουθείς με συνέπεια τις καθημερινές σου συνήθειες που σου κάνουν καλό και πίστεψε ότι έχεις πολλές πιθανότητες να καταφέρεις το στόχο που δεν είναι άλλος από το να νιώθεις όμορφα.

9. Να είσαι ανοιχτή στις αλλαγές

Μέσα από αυτές θα μάθεις το σώμα σου και θα κατανοήσεις την ψυχή σου. Δοκίμαζε συνεχώς καινούρια πράγματα, βρες αυτό που σου ταιριάζει και μη φοβηθείς να αλλάξεις και πάλι τα δεδομένα, αν νιώθεις ότι δε σου προσφέρουν τίποτα πλέον.

10. Συγκεντρώσου στο ταξίδι, όχι στον προορισμό

Υπάρχει πάντα μια πρόκληση μπροστά σου. Υπάρχει πάντα ένα βάρος που θέλεις να σηκώσεις, ή ένας μυς που θέλεις να διαγράφεται, ή 3 ακόμη κιλά που θέλεις να χάσεις. Όσο μεγαλώνεις παρουσιάζονται νέες προκλήσεις για την υγεία σου. Προκειμένου όμως να απολαύσεις τη ζωή, πρέπει να απολαμβάνεις τη διαδικασία και όχι να συγκεντρώνεις το βλέμμα σου μόνο
στον προορισμό. Στο ταξίδι προς την Ιθάκη απόλαυσε όσο πιο πολύ μπορείς τη διαδρομή. Αυτή είναι που θα σου δώσει τη μεγαλύτερη χαρά και αυτοπεποίθηση.

Το άρθρο προέρχεται από το www.shape.gr/fitness/askisi-ygeia

Η οστεαρθρίτιδα είναι η καταστροφή μιας άρθρωσης η οποία αρχικά μεταφράζεται σε πόνο κατά την κίνηση και οίδημα της περιοχής αλλά προοδευτικά εξελίσεται σε περιορισμό της κίνησης, διαταραχή του ανατομικού άξονα, και τέλος σε συνεχή πόνο που δεν ανταποκρίνεται σε φάρμακα ή αναπαυση.

Η αρθρίτιδα μπορεί να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Συνήθως είναι εκφυλιστικής αιτιολογίας δηλαδή είναι πρωτοπαθής και οφείλεται στην υπέρχρηση και την φθορά που η πάροδος των ετών επιφέρει σε ένα σκελετό. Μπορεί όμως να είναι και δευτεροπαθής δηλαδή συνέπεια παλαιού τραυματισμού, ρευματολογικού νοσήματος,

Παραγόντες κινδύνου

• Η παχυσαρκια
• Η ηλικία
• Το γυναικείο φύλλο
• Ιδιοσυστασιακοί και κληρονομικοί παράγοντες
• Μικροβιακή φλεγμονη της άρθρωσης
• Μεταβολικά νοσήματα
• Νευρομυικές παθήσεις που προκαλούν ασύμετρη φόρτιση
• Ιστορικό ρευματολογικών νοσημάτων (φλεγμονώδης αρθρίτιδα)

Η νέα μέθοδος

Από την δεκαετια του 60 σαν οριστική αντιμετώπιση έχει καθιερωθεί η ολική αρθροπλαστική δηλαδή η αντικατάσταση των φθαρμένω αρθρικών επιφανειών με μεταλικές η συνθετικές επιφάνειες χαμηλής τριής και μεγάλης αντοχής.

Σήμερα η νέα επανάσταση της ορθοπαιδικής είναι η ελάχιστα επεμβατική χειρουργική. Η αρχή έγινε με τις αρθροσκοπικές επεμβάσεις, αλλά η δυνατότητα των ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών, διευρύνεται συνεχώς.Όσο μικρότερη η τομή τόσο μικρότερη η καταστροφή στους ιστούς, με συνέπεια λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο, μικρότερη αιμορραγία και εν τέλει συντομότερη νοσηλεία

Με την τεχνική A.M.I.S καταφέρνουμε να εκμεταλλευτούμε τα πλεονεκτήματα της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής του ισχίου, ενώ διατηρούμε την ακρίβεια με την οποία τοποθετούνται τα υλικά μέσα από παλαιότερες τεχνικές που απαιτούν μεγαλύτερες τομές και αποκόλληση μυών.

Τι είναι η A.M.I.S.

Ως ελάχιστα επεμβατική, ορίζεται διεθνώς η επέμβαση στο ισχίο, η οποία πραγματοποιείται μέσα από μια τομή μικρότερη από 10 ως 12cm. Πέρα από το ανώτερο αισθητικό αποτέλεσμα, σκοπό έχει τον μικρότερο τραυματισμό των ιστών, την μικρότερη αιμορραγία, και την ταχύτερη λειτουργική αποκατάσταση.

Η A.M.I.S. (Anterior Minimal Invasive Surgery) είναι μια τεχνική που εξελίχθηκε τα τελευταία χρόνια σε Κέντρα της Γαλλίας και της Ελβετίας και ενσωματώνει όλα τα παραπάνω.

Σαν τεχνική είναι πολύ απαιτητική και διαφέρει από την τεχνική της κλασσικής ολικής αρθροπλα-στικής ισχίου.

Πραγματοποιείται με τον ασθενή σε ύπτια θέση, σε αντίθεση με την κλασσική τεχνική της αρθροπλαστικής, που θέλει τον ασθενή ξαπλωμένο στο πλάι.

Πλεονεκτήματα

• Είναι σχετικά αναίμακτη μέθοδος, για τους μύες του ισχίου.
• Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ελάχιστος.
• Λιγότερη αιμορραγία.
• Διατηρείται ο θύλακος της άρθρωσης και κατά συνέπεια εξασφαλίζεται μεγαλύτερη σταθερότητα του ισχίου μετεγχειρητικά. (Δεν εξαρθρώνεται)
• Διατηρείται ο μυϊκός τόνος., με συνέπεια:
• Ο ασθενής μπορεί να κινητοποιηθεί με ασφάλεια από την πρώτη μετεγχειρητική ημέρα.
• Η παραμονή στο νοσοκομείο είναι συντομότερη.
• Η αποκατάσταση είναι θεαματικά ταχύτερη από ότι με την κλασσική αρθροπλαστική του ισχίου.
• Το αισθητικό αποτέλεσμα είναι ανώτερο της κλασσική αρθροπλαστικής, που έχει τομή από 25 cm και πάνω.

Ομοιότητες A.M.I.S. και κλασσικής Αρθροπλαστικής Ισχίου

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι τα ίδια με αυτά της κλασσικής αρθροπλαστικής, είναι δηλαδή προθέματα δοκιμασμένα στον χρόνο ως προς την αντοχή και την λειτουργικότητά τους. Αυτό που διαφοροποιεί τις δύο μεθόδους είναι τα ειδικά χειρουργικά εργαλεία προχωρημένης τεχνολογίας και η επαναστατική τεχνική προσέγγισης του ισχίου.

Σε ποιους ασθενείς απευθύνεται η A.M.I.S

Η AMIS απευθύνεται στην πλειοψηφία των ασθενών με οστεοαρθρίτιδα του ισχίου, που είναι υποψήφιοι για ολική αρθροπλαστική ισχίου.

Η απόφαση για να υποβληθείτε σε ολική αρθροπλαστική είναι μια απόφαση που θα λάβετε σε συνεργασία με τον ορθοπαιδικό σας, αφού κατανοήσετε το τι θα σας προσφέρει τελικά η επέμβαση αυτή.

Η ηλικία των ασθενών που υποβάλλονται σε ολική αρθροπλαστική ισχίου γίνεται όλο και μικρότερη. Συνήθως οι ασθενείς είναι από 60 έως 80 ετών, χωρίς αυτό να αποτελεί απόλυτη ένδειξη. Εξαρτάται από την βαρύτητα των συμπτωμάτων και από την βιολογική κυρίως ηλικία του ασθενούς. Τα ηλικιακά όρια είναι ελαστικά τόσο προς τα πάνω όσο και προς τα κάτω.

Η ολική αρθροπλαστική ισχίου θα σας ωφελήσει εάν:
Έχετε έντονο πόνο στο ισχίο που περιορίζει τις καθημερινές σας δραστηριότητες όπως: βάδιση, ανεβοκατέβασμα στις σκάλες, είσοδο και έξοδο από αυτοκίνητα.
Έχετε ενοχλητικούς πόνους ακόμα και στην ανάπαυση ή την νύχτα.
Έχετε δυσκαμψία και δυσκολεύεστε να φορέσετε τις κάλτσες σας.
Δεν βλέπετε βελτίωση των συμπτωμάτων με αντιφλεγμονώδη ή με την ανάπαυση.
Δεν υπάρχει βελτίωση με άλλες μορφές θεραπείας όπως φυσιοθεραπείες.

Σχετική αντένδειξη στην μέθοδο A.M.I.S έχουν οι ασθενείς με νοσογόνο παχυσαρκία, οι ασθενείς με βαρεία οστεοπόρωση καθώς και οι ασθενείς με δυσπλαστικά ισχία ή οι ασθενείς με εγκατεστημένη σύγκαμψη των ισχίων.

Η κινητοποίηση μετά από αρθροπλαστική ισχίου με A.M.I.S είναι εντυπωσιακά πιο γρήγορη από ότι μετην κλασσική μέθοδο. Ο ασθενής μπορεί να περπατήσει με βακτηρίες τις πρώτες μετεγχειρητικές ημέρες, ενώ υπάρχει σαφώς μικρότερος κίνδυνος μετεγχειρητικού εξαρθρήματος του ισχίου λόγω της διατήρης του αρθρικού θυλάκου καθώς και των καταφύσεων των μυών της περιοχής. Η παραμονή στο νοσοκομείο περιορίζεται στις 4 συνήθως ημέρες ενώ αντίστοιχα επιταχύνονται οι χρόνοι που ο ασθενής μπορεί να ανέβει και να κατέβει σκαλιά, ήνα οδηγήσει.

Γενικά θα μπορούσε κανείς να πει ότι η εξελιγμένη αυτή τεχνική δείχνει τον δρόμο προς το μέλλον της αντιμετώπισης της οστεαρθρίτιδας του ισχίου καθώς διατηρεί την εμπειρεία των υλικών που χρησιμοποιούνται και στην κλασσική τεχνική ολικής αρθροπλαστικής ενώ ενσωματώνουν και όλα τα πλεονεκτήματα της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής.

Ο Ελευθέριος Ι. Ζαμπάκος, Ορθοπεδικός Χειρουργός, Πρότυπο Κέντρο Ορθοπεδικής Χειρουργικής – Ελάχιστα Επεμβατικές Τεχνικές, εξηγεί στο Υγείαonline.gr, πως θα απαλλαγούμε από τα κότσια (βλαισοί μεγάλοι δάκτυλοι ποδιού), με την πρωτοποριακή εφαρμογή αντιμετώπισης της διαδερμικής μεθόδου.
Πρωτοποριακή Τεχνική Αντιμετώπισης  Το κότσι είναι η διόγκωση της άρθρωσης του μεγάλου δακτύλου του ποδιού. Σχηματίζεται τόσο από τα οστά του πρώτου δακτύλου όσο και από τον ορογόνο θύλακο που καλύπτει την πρώτη μεταταρσοφαλλαγγική άρθρωση. Καθώς το κότσι μεγαλώνει, η άρθρωση αρχίζει να προεξέχει προς την εσωτερική πλευρά του ποδιού. Συνήθως τα κότσια συνοδεύονται από σφυροδακτυλία του δεύτερου, ή του τρίτου δακτύλου καθώς και από κάλλους πάνω στο ίδιο το κότσι ή στα άλλα δάκτυλα του ποδιού.

Που οφείλονται τα κότσια  Η αιτιολογία τους είναι πολυπαραγοντική. Η συνηθέστερη αιτία σχηματισμού τους είναι η παρατεταμένη χρήση στενών και ακατάλληλων υποδημάτων.
Ακατάλληλα θεωρούνται συνήθως τα παπούτσια με στενή μύτη και ψηλό τακούνι που συμπιέζουν τα δάκτυλα σε μια μη φυσιολογική θέση. Μελέτες δείχνουν ότι το 88% των γυναικών φορά στενά παπούτσια και από αυτές το 55% έχουν κότσια. Η αρθρίτιδα εκφυλιστική ή άλλη και η κληρονομικότητα επίσης παίζουν σημαντικό ρόλο στην εμφάνισή τους καθώς έχει διαπιστωθεί βλαισός μέγας δάκτυλος σε πρωτόγονες φυλές που δεν φόρεσαν ποτέ παπούτσια. Τα κότσια εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες σε αναλογία 9 προς 1. Το πρώτο μέτρο για την αντιμετώπισή του προβλήματος  είναι η αλλαγή σε πιο άνετα και μαλακά παπούτσια. Αν όμως δεν υπάρχει βελτίωση ή ο ασθενής αισθάνεται ότι από αισθητικής πλευράς δεν το ικανοποιεί η εμφάνιση του ποδιού του τότε χάρη στην νέα μέθοδο διαδερμικής διόρθωσης, μπορούμε να πετύχουμε ένα άριστο λειτουργικό όσο και αισθητικό αποτέλεσμα Διαθερμική Αποκατάσταση  Υπάρχουν πάνω από διακόσιες διαφορετικές τεχνικές για την διόρθωση του βλαισού μεγάλου δακτύλου. Και αυτό γιατί ο έντονος μετεγχειρητικός πόνος καθώς και η μακρά περίοδος αποκατάστασης ήταν πάντα ένα σχεδόν αξεπέραστο πρόβλημα με τις διορθωτικές οστεοτομίες των δακτύλων των κάτω άκρων.

Η διαδερμική διόρθωση έρχεται να λύσει αυτόν τον “Γόρδιο Δεσμό” Ενδείξεις για την εφαρμογή της διαθερμικής μεθόδου  Υποψήφιες για χειρουργική αντιμετώπιση είναι οι γυναίκες με:

• Αισθητική παραμόρφωση και εφίππευση των δακτύλων
• Έντονο πόνο στα πόδια, που περιορίζει τις καθημερινές τους δραστηριότητες
• Χρόνιο ερεθισμό και πρήξιμο του μεγάλου δακτύλου που δεν βελτιώνεται με ανάπαυση ή φάρμακα
• Δυσκαμψία του μεγάλου δακτύλου (αδυναμία να το λυγίσετε ή να το τεντώσετε)
• Πόνος παρά την χρήση μαλακών  ή ειδικών ορθοπαιδικών υποδημάτων (αποτυχία συντηρητικής αντιμετώπισης) Όπως προαναφέραμε, η διόρθωση του βλαισού μεγάλου δακτύλου με τις ανοικτές μεθόδους ήταν πολύ επώδυνη και απαιτούσε παρατεταμένη ναρθηκοποίηση του ποδιού, δηλαδή εφαρμογή ειδικού άκαμπτου υποδήματος για 2 με 3 μήνες.

Αντίθετα, η ελάχιστα επεμβατική αντιμετώπιση των παθήσεων του πρόσθιου άκρου ποδός γίνεται με την χρήση ειδικών εργαλείων, μέσα από οπές που δεν ξεπερνούν τα 5 mm. Η επέμβαση μπορεί να γίνει χωρίς γενική νάρκωση, με τοπική αναισθησία. Και η ασθενής πηγαίνει αυθημερόν σπίτι της χωρίς να πονά και με την δυνατότητα να περπατά από την πρώτη κιόλας στιγμή. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μέσα σε 2 κιόλας εβδομάδες μπορεί να φορέσει αθλητικό παπούτσι και να επανέλθει στις συνηθισμένες  της δραστηριότητες

Πλεονεκτήματα  Τα πλεονεκτήματα τη νέας τεχνικής είναι:

• Ελάχιστος μετεγχειρητικός πόνος
• Πραγματοποίηση κάτω από τοπική αναισθησία
• Ημερήσια νοσηλεία
• Άμεση φόρτιση
• Αόρατες σχεδόν τομές, αισθητικά ανώτερες από οποιαδήποτε άλλη τεχνική.
• Ταχύτερη επαναφορά στις δραστηριότητες και την εργασία
• Τεχνική ευκολία σε ενδεχόμενη μελλοντική επαναδιόρθωση.

Προετοιμασία  Προεγχειρητικά απαιτείται μια ακτινογραφία άκρου ποδός face σε όρθια θέση.  Ανάλογα με τις μοίρες που αποκλίνουν τα δάκτυλα του ποδιά επιλέγουμε την τεχνική μας. Η διαδερμική αποκατάσταση αποφεύγεται μόνο στις πολύ μεγάλες παραμορφώσεις. Η επέμβαση διαρκεί συνήθως λιγότερο από μία ώρα και η ασθενής μπορεί να φύγει για το σπίτι της μέχρι το μεσημέρι. Ελευθέριος Ι. Ζαμπάκος

Το άρθρο προέρχεται από το www.ygeiaonline.gr

Πρόκειται για μία από τις βασικές ασκήσεις και απευθύνεται σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. Η εκγύμναση των κοιλιακών είναι πάντοτε επίκαιρη και «εντός» εποχής και -εκτός από το κομμάτι της εμφάνισης- η ενδυνάμωσή τους είναι ιδιαίτερα σημαντική. Διότι βοηθούν τόσο τον κορμό και τη γενικότερη κίνησή του, όσο και την αναπνοή και τη σωστή στήριξη σπονδυλικής στήλης και λεκάνης, ώστε να αποφεύγονται οι πόνοι στη μέση.

Αρκεί να μην υπάρχει κάποια παθολογία, όπως για παράδειγμα οξεία οσφυαλγία, βουβωνοκήλη, ομφαλοκήλη ή σύνδρομο προσαγωγών – κοιλιακών, οπότε η εκγύμναση των κοιλιακών αντενδείκνυται, επισημαίνει ο κ. Ελευθέριος Ι. Ζαμπάκος, ορθοπεδικός χειρουργός.

Ενα μηχάνημα κοιλιακών σαφέστατα θα μας βοηθήσει να επιτύχουμε πιο γρήγορα το στόχο μας -είτε είναι η καλή φυσική κατάσταση είτε η «αξιοζήλευτη» γράμμωση-, αρκεί να εκτελούμε σωστά την τεχνική των ασκήσεων και να μην υπερεκτιμάμε τις δυνάμεις μας. Διότι περισσότερες επαναλήψεις δεν σημαίνει πάντα και καλύτερα αποτελέσματα, τονίζει ο κ. Αλέξανδρος Ράπτης, καθηγητής φυσικής αγωγής. Στην αγορά κυκλοφορούν πάρα πολλά μηχανήματα κοιλιακών, που όλα υπόσχονται εκπληκτικά αποτελέσματα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Η αλήθεια όμως είναι ότι, σε μια προπόνηση κοιλιακών, το καλό αποτέλεσμα σχετίζεται κατά 70% με τη διατροφή και μόνο το 30% με την προπόνηση. Δεν χρειάζεται λοιπόν να κάνουμε δεκάδες κοιλιακούς αν δεν αρχίσουμε πρώτα να προσέχουμε τη διατροφή μας.

Το όργανο που θα επιλέξουμε πρέπει να είναι εύχρηστο, ελαφρύ, να μπορεί να αποθηκεύεται εύκολα και οι διαστάσεις του να είναι ανάλογες του χώρου όπου θα γυμναζόμαστε. Επίσης, είναι προτιμότερο να μας το συναρμολογήσουν επιτόπου και να μας κάνουν κάποια μικρή επίδειξη, έτσι ώστε να γνωρίζουμε τη σωστή εκτέλεση των ασκήσεων. Μπορούμε να ξεκινήσουμε με συχνότητα 3 φορές την εβδομάδα και με 3 σετ των 15 έως 20 επαναλήψεων, επιλέγοντας μία άσκηση για κάθε κοιλιακή μοίρα, με ελάχιστο έως καθόλου διάλειμμα. Ο συνδυασμός «πολλών – λίγων» αυστηρών επαναλήψεων με άψογη τεχνική είναι η μόνη συνταγή για το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Για την ασφάλειά μας

Αν υπάρχει αυχενικό πρόβλημα, να χρησιμοποιούμε το ειδικό μαξιλαράκι στήριξης που διαθέτουν τα περισσότερα μηχανήματα, ώστε να απομονώνεται το κεφάλι σε κάθε επανάληψη.
Να αποφεύγουμε ένα από τα πιο συνηθισμένα λάθη, δηλαδή το κλείδωμα των χεριών πίσω από τον αυχένα. Διότι έχει ως αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται οι δυνάμεις που ασκούνται σε αυτόν, γεγονός που θα οδηγήσει στον τραυματισμό της ΑΜΣΣ (αυχενική μοίρα σπονδυλικής στήλης).
Στην περίπτωση που έχουμε πρόβλημα με τη μέση μας, πάντοτε να χρησιμοποιούμε όργανο με πλάτη, διότι απομονώνει την οσφυϊκή μοίρα, ώστε να μη γίνεται υπερέκταση της μέσης σε κάθε επανάληψη.
Πριν ξεκινήσουμε με όργανο κοιλιακών που έχει μόνο στήριξη αυχένα, να σηκώνουμε τα πόδια μας σε ορθή γωνία, για να προλάβουμε τυχόν τραυματισμό στη μέση μας.
Ο λάθος τρόπος εκγύμνασης των κοιλιακών μπορεί, πέρα από τον τοπικό τραυματισμό των συγκεκριμένων μυών, να προκαλέσει οσφυαλγία.
Πολύ σημαντικές κατά τη διάρκεια της άσκησης είναι οι εισπνοές – εκπνοές, καθώς οι κοιλιακοί δεν κάνουν πλήρη σύσπαση εάν ο ασκούμενος κρατάει την αναπνοή του.